Ολυμπιονίκες ποδοσφαίρου σε ελληνικές ομάδες

Με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων που ξεκινούν σε λίγες ημέρες στο Ρίο ντε Τζανέιρο έκανα μια μικρή έρευνα σχετικά με ολυμπιονίκες ποδοσφαιριστές ή προπονητές που πέρασαν από ελληνικές και κυπριακές ομάδες είτε ως παίκτες είτε ως προπονητές. Στο μυαλό μου είχα δυο-τρία ονόματα του παρελθόντος, όπως ο Φέρεντς Πούσκας, ο Γκόρσκι, ο Βεσελίνοβιτς αλλά τελικά αποδείχθηκε πως είναι πολλοί περισσότεροι οι ολυμπιονίκες του ποδοσφαίρου που κάποια στιγμή αναζήτησαν την τύχη τους στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια 19 προπονητές και 31 παίκτες που είχαν κατακτήσει στο παρελθόν ολυμπιακό μετάλλιο με τη χώρα τους, πέρασαν από τη χώρα μας. Ορισμένοι άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο, άλλοι ήταν απλά περαστικοί, ενώ κάποιους δεν τους θυμάται κανείς.

  

 Οι πρωτοπόροι Γιουγκοσλάβοι: Σπάιτς, Στάνκοβιτς, Μπόμπεκ

Ομάδες Λέσβου και Λήμνου στις εθνικές κατηγορίες

Από το 1961-62 ως το 2016-17

Ο υποβιβασμός της ΑΕΛ, της μοναδικής ομάδας του νομού Λέσβου που αγωνίστηκε ποτέ στην Α΄ Εθνική, υπήρξε η αφορμή για να επιχειρήσουμε μια αναδρομή στις παρουσίες των ποδοσφαιρικών συλλόγων της ΕΠΣ Λέσβου [περιλαμβάνει τα νησιά Λέσβος και Λήμνος] στην Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Εθνική, από το 1959-60 που δημιουργήθηκαν οι εθνικές κατηγορίες.

 

Ομάδες της Μεσσηνίας στις εθνικές κατηγορίες

Από το 1958/59 ως το 2016/17

Ο Τσικλητήρας Πύλου [πλήρες όνομα: ΑΟ Πύλου «Ολυμπιονίκης Κωστής Τσικλητήρας»], που ανέβηκε για πρώτη φορά στη Γ΄ Εθνική και θα αγωνιστεί τη σεζόν 2016-17, έγινε η 21η ομάδα της ΕΠΣ Μεσσηνίας που θα εμφανιστεί σε εθνική κατηγορία. Παράλληλα θα είναι η μοναδική μεσσηνιακή ομάδα σε εθνικό πρωτάθλημα. Με αυτή την αφορμή επιχειρήσαμε μια αναδρομή στις παρουσίες των μεσσηνιακών ποδοσφαιρικών συλλόγων στην Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Εθνική.

Ξένοι διαιτητές στους τελικούς Κυπέλλου

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 είχε αρχίσει να υπάρχει δυσπιστία όσον αφορά την αντικειμενικότητα των Ελλήνων διαιτητών, οπότε η ΕΠΟ άρχισε να καλεί ξένους διαιτητές τόσο για το εθνικό πρωτάθλημα, όσο και για τους κρίσιμους αγώνες κυπέλλου και φυσικά για τον τελικό. Αν εξαιρέσουμε το 1959 (ΟΣΦΠ-Δόξα: 2-1) που σφύριξε ο Σταθάτος, από το 1956 ως το 1968 είχαμε μονίμως ξένους διαιτητές στους τελικούς κυπέλλου, με την εξαίρεση βέβαια του 1964 και 1966 που δεν διεξήχθησαν οι τελικοί.

Χρήστος Μίχας

Στη συνέχεια από το 1969 ως το 1972 διαιτητής των τελικών οριζόταν σταθερά ο διεθνής Χρήστος Μίχας, ο οποίος τερμάτισε άδοξα την καριέρα του το 1973, σφυρίζοντας τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων (Μίλαν-Λήντς: 1-0) στο Καυτανζόγλειο. Η αποτυχημένη διαιτησία του, ύποπτα φιλοϊταλική, οδήγησε την ΟΥΕΦΑ στη τιμωρία του, που σήμανε και το τέλος της καριέρας του.

Έτσι επιστρέψαμε στην καχυποψία και στην πρόσκληση ξένων διαιτητών για τον τελικό κυπέλλου. Αυτό συνεχίστηκε, ως το 1975, οπότε έπαψε αυτή η συνήθεια.

Κύπριοι και ομογενείς κυπελλούχοι Ελλάδας

Μιχάλης Κωνσταντίνου

Στα 85 χρόνια της ιστορίας του Κυπέλλου Ελλάδας έχουν αγωνιστεί σε τελικούς δεκάδες Έλληνες της διασποράς, δηλαδή ομογενείς. Αρκετοί από αυτούς κατέκτησαν το τρόπαιο. Ήδη από τον πρώτο τελικό υπήρχε παρουσία ομογενούς τροπαιούχου. Παρακάτω καταγράψαμε τους ομογενείς ποδοσφαιριστές που κατέκτησαν το Κύπελλο Ελλάδας αγωνιζόμενοι στον τελικό με τις ομάδες τους. Αναφέρονται μόνο όσοι αγωνίστηκαν στους τελικούς του Κυπέλλου και όχι εκείνοι που ανήκαν σε ομάδες τη χρονιά που πήραν το Κύπελλο αλλά οι ίδιοι δεν έπαιξαν στον τελικό.

Τους Κύπριους ποδοσφαιριστές, επειδή αποτελούν την πιο πολυάριθμη κατηγορία ομογενών, τους καταγράψαμε ξεχωριστά.

Τελικός Κυπέλλου Ελλάδας χωρίς Έλληνες!

Ο φετινός (2016) τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας (ΑΕΚ-ΟΣΦΠ: 2-1) ήταν ο μοναδικός στην ιστορία του θεσμού, ο οποίος διεξήχθη με άδειες κερκίδες. Το αρνητικό αυτό γεγονός επισκίασε άλλα τρία πρωτοφανή γεγονότα που συνέβησαν σε αυτόν, τα οποία παραθέτουμε αναλυτικά.

Α) Ήταν ο πιο πολυεθνικός τελικός.

Ο τελικός του 2016 καταγράφεται ως ο πλέον πολυεθνικός στην ιστορία του θεσμού. Και τούτο διότι οι 28 παίκτες που αγωνίστηκαν -βασικοί ή ως αλλαγές- προέρχονταν από 16 διαφορετικές χώρες, ως εξής: