Dean Lewington, ο πιο πιστός παίκτης ομάδας της EFL

 

Νέο ρεκόρ μετά από τέσσερις δεκαετίες

  Από τα δεκάδες ματς της EFL που διεξήχθησαν την περασμένη Τρίτη 26 Δεκέμβρη, την Boxing Day των Βρετανών, το πιο γιορτινό έγινε στο Stadium MK, ανάμεσα στην τοπική Milton Keynes Dons και την Colchester Utd. για το πρωτάθλημα της League Two. Οι Dons πέτυχαν μια αγχωτική νίκη 1-0 με γκολ στο 89' του Ellis Harrison. Αλλά δεν ήταν το γκολ του Ουαλού διεθνή φορ, το πιο αξιομνημόνευτο γεγονός του αγώνα. Ήταν η συμμετοχή του Dean Lewington. Ο μπακ και captain των Dons μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο κατέγραψε την 771η συμμετοχή του στην Λίγκα με την ίδια ομάδα, καταρρίπτοντας το σχετικό ρεκόρ που έστεκε από το 1981.

Παπούτσι από τον τόπο σου; ή μήπως οι ξένοι το καταφέρνουν καλύτερα;

 

Οι παλαιότεροι αναγνώστες αθλητικών εφημερίδων, πιθανόν θα θυμούνται τα εκτενή αφιερώματα των εφημερίδων αυτών στις ομάδες που συμμετείχαν στα εθνικά πρωταθλήματα κάθε σεζόν, παρουσιάζοντας τα ρόστερ, τις μεταγραφές, τα προπονητικά επιτελεία και κάθε λογής άλλη πληροφορία εν όψει της νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς. Μαζί παρουσιάζονταν και διάφορα στατιστικά για τα περασμένα πρωταθλήματα, όπως ο πρώτος σκόρερ κάθε χρονιάς, οι διαιτητές, οι κάρτες, τα πέναλτι και άλλοι πίνακες με παρόμοια στοιχεία.

 (Sportime, 1995/96)

Δώδεκα χρόνια χωρίς το «ντουτόρ»

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Δώδεκα ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο ενός από τους πιο εμβληματικούς μεσοεπιθετικούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ο Βραζιλιάνος «Σώκρατες» Μπραζιλέιρο Ντε Ολιβέιρα, ηγέτης μίας από τις κορυφαίες Εθνικές Ομάδες της Βραζιλίας που εμφανίστηκαν ποτέ σε Τελικούς Παγκοσμίων Κυπέλλων (1982, 1986) έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 4^ης Δεκεμβρίου του 2011, σε ηλικία μόλις 57 ετών. Εκείνος που δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι, έχασε δυστυχώς τη μάχη από επιπλοκές λοίμωξης του αναπνευστικού του, στο νοσοκομείο Άλμπερτ Άινσταϊν του Σάο Πάολο.

Πως χάθηκε η πρόκριση για το Μουντιάλ του 1970

 

Μία ιστορία γεμάτη από μοιραίες συμπτώσεις...

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ήταν απόγευμα της Κυριακής 16 Νοεμβρίου του 1969, όταν ο Βορειοϊρλανδός διαιτητής John Adair σημείωνε τη λήξη του ισόπαλου αγώνα (1-1) μεταξύ των Εθνικών Ομάδων Ρουμανίας και Ελλάδας στο κατάμεστο από σχεδόν 100.000 θεατές Στάδιο της 23^ης Αυγούστου του Βουκουρεστίου. Δέκα με δεκαπέντε χιλιάδες Έλληνες φίλαθλοι (οι οποίοι είχαν συρρεύσει στη Ρουμανική πρωτεύουσα με κάθε δυνατό τρόπο) ένιωθαν μία πικρή γεύση απογοήτευσης, αφού η Εθνική μας Ομάδα, μία από τις καλύτερες που διαθέταμε ποτέ, δεν είχε καταφέρει, μόλις για ένα γκολ, να κερδίσει την πρόκριση στους τελικούς του 9^ου Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα διεξάγονταν στο Μεξικό, τον επόμενο χρόνο. Πέρα από την απώλεια εκείνης της ιστορικής ευκαιρίας (αν περνούσε, η Ελλάδα θα κληρωνόταν στον όμιλο της Βραζιλίας, που κατάκτησε πανηγυρικά το τρόπαιο) η πικρία εντεινόταν από το γεγονός πως, εκτός του πολυπόθητου τέρματος που δεν ήρθε, είχαμε χάσει τη δυνατότητα να πάμε στο Μεξικό, από δικά μας, προηγούμενα σφάλματα.

Η παραδοξότητα του Αγγλικού ποδοσφαίρου!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Η Γηραιά Αλβιόνα (Μεγάλη Βρετανία) είναι, αναμφισβήτητα, η «μητέρα» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως οι πάντες αναγνωρίζουν. Το Κύπελλο Αγγλίας (το περίφημο F.A. Cup) αποτελεί (από το 1871) την παλαιότερη και πλέον εμβληματική ποδοσφαιρική διοργάνωση όλων των εποχών, συγκεντρώνοντας το σεβασμό αλλά και το  καθολικό (διαχρονικά) ενδιαφέρον. Το δε Πρωτάθλημα Αγγλίας (Football League, σήμερα Premier League) είναι ένας θεσμός που αναγνωρίζεται ως ο πλέον αξιόπιστος σε ολόκληρο τον κόσμο. Με τέσσερις ξεχωριστές Ποδοσφαιρικές Ομοσπονδίες (Αγγλίας, Σκοτίας, Ουαλίας και Βόρειας Ιρλανδίας) και τις αντίστοιχες διοργανώσεις τους, το Βρετανικό ποδόσφαιρο κυριαρχεί, θα περιμέναμε, παγκοσμίως! Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα; Ας το αναλύσουμε λίγο...

Οι πανίσχυροι στην Ευρώπη Αγγλικοί σύλλογοι.

Το Πρωτάθλημα Αγγλίας το οποίο υφίσταται από την περίοδο 1888-89 είναι η αρχαιότερη διοργάνωση πρωταθλήματος σε όλο τον κόσμο. Σε αυτό, πολλές διαφορετικές ομάδες έχουν διακριθεί κατακτώντας τον τίτλο, συχνά με αναπάντεχο τρόπο. 

Η μυθιστορηματική ζωή του Νίκου Γιούτσου.

Ο Νίκος Γιούτσος (φώτο Intime)

«Έμπαινε Γιούτσο!» ήταν ένα θρυλικό σύνθημα που δονούσε τις εξέδρες επί 12 χρόνια!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο πρόσφατος θάνατος του εμβληματικού Έλληνα πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή Νίκου Γιούτσου (16 Απριλίου 1942 – 7 Νοεμβρίου 2023) μας «υποχρεώνει», πέραν της ειλικρινούς  θλίψης που αισθανόμαστε, όπως και τα συλλυπητήρια που απευθύνουμε προς τους οικείους του, να ανατρέξουμε στην πολυτάραχη ζωή του. Ενός παιδιού που γεννήθηκε μέσα στην πείνα της φριχτής Κατοχής, για να καταφέρει να επιβιώσει και μάλιστα να διακριθεί τόσο στον αθλητισμό, ώστε το επώνυμό του να αποτελέσει σύνθημα στα στόματα εκατομμυρίων φιλάθλων του Ολυμπιακού και όχι μόνο!

Χρόνια σου πολλά, Ζήση Βρύζα!

Παίκτης της Skoda Ξάνθης

Το «καλπάζον άτι» του ελληνικού ποδοσφαίρου γίνεται σήμερα 50 ετών.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Γενέθλια σήμερα 9 Νοεμβρίου για τον πρώην διεθνή άσσο του ποδοσφαίρου μας Ζήση Βρύζα. Ο Ζήσης γεννήθηκε πριν από ακριβώς μισόν αιώνα (9.11.1973) στο Χρυσοχώρι Καβάλας, όπου και κλώτσησε για πρώτη φορά το τόπι. Γράφτηκε στον τοπικό Απόλλωνα, με τον οποίο διακρίθηκε ως κεντρικός επιθετικός και μεγάλος σκόρερ στις ερασιτεχνικές διοργανώσεις της Ε.Π.Σ. Καβάλας. Στέλεχος, επιπλέον,  της Μικτής Καβάλας, σκόραρε ακατάπαυστα και γρήγορα έγινε ευρύτερα γνωστός. Σήμερα το δημοτικό γήπεδο της γενέτειράς του φέρει, τιμητικά, το όνομά του. Να σημειωθεί ότι ο αείμνηστος Καβαλιώτης αθλητικογράφος και στατιστικολόγος Γιώργος Παγιωτέλης  (1935-2006) τον είχε εντοπίσει νωρίς και τον εκθείαζε συχνά (στα αφιερώματά του, που δημοσιεύονταν από πολλά αθλητικά έντυπα) για τις αγωνιστικές του αρετές αλλά και για την εντυπωσιακή του παρουσία μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Ο θρίαμβος του Άρη (3-0) μέσα στην Περούτζα!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Η σκέψη μας σήμερα γύρισε πολλά χρόνια πίσω, σε εκείνο το ανεπανάληπτο βράδι της Τετάρτης 7 Νοεμβρίου του 1979, όταν ο  σπουδαίος Άρης Θεσσαλονίκης του Ουρουγουανού τεχνικού Πέπε Σασία (1933-1996) και ανατρέποντας όλα τα δυσοίωνα προγνωστικά, κέρδισε εκτός έδρας με το «εκκωφαντικό» 3-0 την Ιταλική Περούτζα και προκρίθηκε έτσι πανηγυρικά στον 3^ο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Οι «κίτρινοι», οι οποίοι την περίοδο 1978-79 είχαν πραγματοποιήσει εξαιρετική εμφάνιση στο 20^ο πρωτάθλημα της Α’  Εθνικής τερματίζοντας στην 3η θέση, είχαν, πριν από τους Ιταλούς, αποκλείσει τους Πορτογάλους της δις πρωταθλήτριας Ευρώπης Μπενφίκα, για τον πρώτο γύρο της ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Είχαν νικήσει με 3-1 στον πρώτο αγώνα (19.9.1979) του γηπέδου Χαριλάου και υποστεί μία  «γλυκιά» ήττα (2-1) στον επαναληπτικό (3.10.1979) του σταδίου Ντα Λουζ της Λισαβόνας.

Η διπλή μάχη της Α.Ε.Κ. με τη Νότιγχαμ Φόρεστ!

 

(του Νίκου Δ. – Θ. Νικολαΐδη)

Η Α.Ε.Κ. ξεκίνησε την περίοδο 1977-78 με μεγάλα όνειρα, αφού λίγους μήνες πριν είχε σημειώσει την έως τότε (και σήμερα) κορυφαία διάκριση στην ιστορία της, μετέχοντας στους ημιτελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ για να αποκλειστεί (4-1, 1-0) από τη «μεγάλη κυρία» του Ιταλικού ποδοσφαίρου Γιουβέντους, που εν-συνεχεία κατέκτησεκαι το τρόπαιο. Με πολύ «φόρα» λοιπόν, οι «κιτρινόμαυροι» θα πετύχουν το νταμπλ τίτλων (Πρωτάθλημα και Κύπελλο) το δεύτερό τους τότε, στα χρονικά. Με τις «δάφνες» της απόλυτης κυριαρχίας της στην Ελλάδα, η «Ένωση» του Λουκά Μπάρλου αναζητούσε τώρα το... κάτι παραπάνω, έξω από τα σύνορα.

Χρόνια σου πολλά, Γιώργο Ορφανίδη!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Η φυσιογνωμία του ξεχώριζε αμέσως μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δυναμικός, σκληροτράχηλος, αποτελεσματικός αλλά και πολύ θεαματικός στον τρόπο παιχνιδιού του, ήταν σίγουρα ένας από τους κορυφαίους αριστερούς αμυντικούς ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την ιστορική φανέλα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Ο μυστακοφόρος και επιβλητικός στην όψη Γιώργος Ορφανίδης (γεννημένος την 1^η Νοεμβρίου του 1951 στη Θεσσαλονίκη) συμπληρώνει σήμερα τα 72 του χρόνια και του ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. 

Έλληνες ομογενείς vs Πελέ

 

O Νικ Παπαδάκης (δεξιά) ατενίζει με θαυμασμό τον Πελέ

Στο μεταίχμιο των δεκαετιών ’60-’70, στις θερινές περιοδείες της, η Σάντος αντιμετώπισε πολλές αμερικανικές ομάδες. Σε κάποιες από αυτές αγωνίζονταν Έλληνες ομογενείς, όπως ο Νικ Παπαδάκης (Atlanata Chiefs), ο Πολ Σιδηρόπουλος (Boston Beacons), κάποιοι ερασιτέχνες στους Chicago All Stars καθώς κι ο κόουτς Τζον Μπέρτος (Boston Astros). Όλοι τους είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν αγωνιστικά με τον Πελέ. Με τα στοιχεία που εντόπισα για τις περιπτώσεις αυτές, συμπληρώνεται η έρευνα που έκανα προ μηνών για τις Greek connections του αείμνηστου βασιλιά της μπάλας, τις οποίες κατέγραψα στα άρθρα:

-Ο Πελέ στη Λεωφόρο το 1961.

-Έλληνες συμπαίκτες και αντίπαλοι του Πελέ.

 

'Εκλεισε τα 69 ο μεγάλος 'Βάσια'!

 

"Χατζηπαναγιά μου ένας παίκτης!!!" (Φαίδων Κωνσταντουδάκης, εφημερίδα ΦΩΣ των Σπορ, Σεπτέμβριος 1983)

(του Νίκου Δ. - Θ. Νικολαΐδη)

Γενέθλια σήμερα για τον βετεράνο άσσο του ελληνικού ποδοσφαίρου Βασίλη Χατζηπαναγή, που συμπληρώνει 69 έτη ζωής. Γεννημένος στην Τασκένδη της τότε Ε.Σ.Σ.Δ. μία ημέρα σαν σήμερα του 1954, ο αγαπημένος 'Βάσια' όλων των ποδοσφαιρόφιλων και μη, ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την τοπική Δυναμό και αργότερα την Παχτακόρ. Το 1975 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, με τον οποίο έμελλε να συνδεθεί άρρηκτα για την επόμενη 15ετία.

Ξεκινάει στην Ελλάδα η Α’ Εθνική!

 

Σαν σήμερα, πριν από 64 χρόνια.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ήταν Κυριακή 25 Οκτωβρίου του 1959, όταν άρχισε επίσημα το πρώτο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου επιπέδου Εθνικής Κατηγορίας στην Ελλάδα, αυτό που όλοι στις μέρες μας αποκαλούν «Σούπερ Λίγκα». Και όταν λέμε Εθνική Κατηγορία εννοούμε πως όλοι οι συμμετέχοντες θα απαγκιστρώνονταν έκτοτε από τις τοπικές διοργανώσεις των Ενώσεών τους και θα έπαιρναν μέρος επί ίσοις όροις, σε μία πανελλήνια και πιο αξιόπιστη από το προηγούμενο σύστημα (που ίσχυε έως και την περίοδο 1958-59) διοργάνωση. Για να φτάσουμε όμως ως εκείνο το κομβικό σημείο, έπρεπε να ξεπεραστούν δεκάδες οργανωτικά, πολιτικά, οικονομικά και άλλα προβλήματα. Βλέπετε η χώρα βρισκόταν σε περίοδο ανασυγκρότησης και ο κρατικός κορβανάς ήταν φειδωλός σε τέτοια «ανοίγματα». Οι σύλλογοι, δεκαέξι την πρώτη εκείνη ιστορική χρονιά, προέρχονταν από τις τρεις μεγαλύτερες Ποδοσφαιρικές Ενώσεις (Ε.Π.Σ. Αθηνών, Πειραιώς, Μακεδονίας) και από την επαρχία. Γκρίνιες και παράπονα για την τελική σύνθεση της νεοπαγούς Α’ Εθνικής διατυπώθηκαν από πολλές πλευρές, ωστόσο η απόφαση ήταν οριστική. Η Α’ Εθνική είχε καθιερωθεί και τίποτα δεν μπορούσε να το αλλάξει αυτό. Μία πορεία προς τον εκσυγχρονισμό του ποδοσφαίρου μας άρχιζε με όνειρα και διάχυτη αισιοδοξία στο φίλαθλο κοινό.

«Έφυγε» χθες, ο τεράστιος Μπόμπυ Τσάρλτον

Μπόμπι Τσάρλτον (1970, Panini)

Ένας από τους «θρύλους» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

 

Στην αιωνιότητα πέρασε από χθες ο θρυλικός σερ Μπόμπυ Τσάρλτον, ένας από τους μεγαλύτερες αστέρες του διεθνούς ποδοσφαίρου και σίγουρα μία από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες της Μεγάλης Βρετανίας. Γεννημένος στο Άσινγκτον του Νόρθμπερλαντ στις 11 Οκτωβρίου του 1937 ως τέκνο ποδοσφαιρικής οικογένειας, ο Τσάρλτον ήταν 86 ετών και η είδηση για την απώλειά του προκάλεσε συγκίνηση σε όλον τον κόσμο. Ήταν ένας από τους επιζήσαντες της μοιραίαςπτήσης που «ξεκλήρισε» την οικογένεια της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ το Φεβρουάριο του 1958 στο αεροδρόμιο του Μονάχου (από τους 44 επιβαίνοντες σώθηκαν οι 21). 

Οι 11 νεκροί της Μάντσεστερ στο Μόναχο.

"Δεν πέρασε ούτε μία ημέρα από τότε, που η σκέψη μου να μη γυρίσει σε εκείνη τη στιγμή"
έχει δηλώσει ο Μ. Τσάρλτον (στη φωτογραφία, ενώ αναρρώνει)

Στάθηκε όμως και ο πιο πιστός «υπηρέτης» του Αγγλικού συλλόγου με συνολική αγωνιστική θητεία 17 ετών, τη μεγαλύτερη από οποιονδήποτε άλλο παίκτη που πάτησε το πόδι του στο «ΌλντΤράφορντ» . Δημοσιεύματα του Τύπου προ τριετίας έκαναν λόγο για προσβολή του από άνοια, τη μεγάλη μάστιγα που πλήττει πάρα πολλούς ηλικιωμένους στην εποχή μας. Αδελφός του ήταν ο Τζάκυ Τσάρλτον (1935-2020), ένας εξίσου σπουδαίος διεθνής Βρετανός αμυντικός ποδοσφαιριστής.

Πέθανε στα 68 του ο πρώην Ιρλανδός διεθνής Τζέρυ Ράιαν

Gerry Ryan (1955 – 2023) R-I-P

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο Ιρλανδός Gerard (‘Gerry’) Joseph Ryan, ο μυστακοφόρος και εμβληματικός παλαιός επιθετικός άσσος των ‘γλάρων’ της Μπράιτον έφυγε αναπάντεχα και πρόωρα από τη ζωή προχθές, λίγες ημέρες αφότου είχε συμπληρώσει τα 68 του χρόνια. Ήταν 18 φορές διεθνής με την Εθνική Ομάδα του Έιρε κατά την εξαετία 1978-1984, επιτυγχάνοντας 1 γκολ. Σε ηλικία 30 ετών η καριέρα του σταμάτησε άδοξα, όταν τραυματίστηκε σοβαρά από ένα τάκλιν του Henry Houghton της Κρύσταλ Πάλας. Τα τελευταία χρόνια διεύθυναν με τη σύζυγό του μία παμπ, αλλά μετά από μία καρδιακή κρίση που υπέστη το 2007 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την επιχείρηση.

1978: Τα επετειακά ματς Ηρακλή-Παναθηναϊκού για τα 70χρονα

 

Το 1978 ο Ηρακλής και ο Παναθηναϊκός γιόρταζαν τα 70 χρόνια από την ίδρυσή τους καθώς και οι δύο έχουν ιδρυθεί το 1908, αν και τα αρχικά τους ονόματα ήταν διαφορετικά.

Ο μεν γηραιός γεννήθηκε στις 29.11.1908 από φιλάθλους πρώην μέλη του διαλυθέντος «Ομίλου Φιλομούσων Θεσσαλονίκης», αρχικά με την επωνυμία «Μακεδονικός Γυμναστικός Σύλλογος», από το 1910 ως «Οθωμανικός Ελληνικός Γυμναστικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ‘ο Ηρακλής’» και μετά την απελευθέρωση της πόλης ως «Γ.Σ. ‘ο Ηρακλής’».

Το δε τριφύλλι ιδρύθηκε στις 2.2.1908 ως «Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών», με χρώματα ερυθρόλευκα(!), από πρώην ποδοσφαιριστές του Πανελληνίου Γ.Σ. με αρχηγό τον Γιώργο Καλαφάτη και κάποιους του Εθνικού Γ.Σ. Το 1910 ο Καλαφάτης και οι προερχόμενοι από τον Π.Γ.Σ., που ήταν η πλειονότητα των παικτών, αποχώρησαν και ίδρυσαν τον «Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο», ο οποίος αργότερα θεωρήθηκε ως η συνέχεια του Π.Ο.Α. καθώς ο τελευταίος διαλύθηκε στη διάρκεια των πολεμικών και εθνικών περιπετειών που ακολούθησαν. Το 1920 ο Π.Π.Ο., που είχε πλέον πράσινα-λευκά χρώματα και σήμα το τριφύλλι, μετονομάστηκε σε «Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό & Αγωνιστικό Όμιλο» και το 1922 απέκτησε οριστικά την επωνυμία «Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος».

"Σοκ" στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Έφυγε» ο Γιάννης Μιχαλήτσος!

 

Ο Γ. Μιχαλήτσος (αριστερά)

Θλίψη σκόρπισε η είδηση για το θάνατο του παλαιού άσσου του Άρη.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Η δυσάρεστη είδηση της σημερινής ημέρας, με τη μεγάλη απώλεια του πρώην παίκτη αλλά και προπονητή των «κίτρινων» της Θεσσαλονίκης Γιάννη Μιχαλήτσου βύθισε στο πένθος την ποδοσφαιρική Ελλάδα. Γεννημένος στη Βέροια στις 8 Απριλίου του 1957, ο αείμνηστος κεντρικός αμυντικός γράφτηκε από μικρός στα τμήματα υποδομών του Άρη, με τα χρώματα του οποίου ντεμπουτάρισε στην Α’  Εθνική το 1976. Μετά από 10 συνεχόμενα έτη στου «Χαριλάου», το καλοκαίρι του 1986 μεταπήδησε για 2 σεζόν στον Ο.Φ.Η., με τον οποίο αναδείχθηκε Κυπελλούχος Ελλάδας (1987). Τη θητεία του στο πρωτάθλημα της πρώτης Εθνικής συμπλήρωσε μία ακόμη τριετία του στη Δόξα Δράμας, όπου έπαιξε μέχρι το 1991. Στη μεγάλη κατηγορία έφτασε τις 265 συμμετοχές, ενώ πέτυχε 11 γκολ. Συνέχισε την καριέρα του σε ομάδες χαμηλότερης τάξης έως το 1997. Ακολούθως ανέλαβε, μεταξύ άλλων, προπονητής στον Άρη, υπηρετώντας τον για 49 ματς.

Ηλίας Κωστής, από την Κύπρο στο Champions League

 

Πριν από λίγες ημέρες έκανε το ντεμπούτο του στο Champions League, με την φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Ηλίας Κωστής.  Ο 20χρονος αμυντικός από τη Θεσσαλονίκη, γιος του Γιώργου Κωστή, παλιού ποδοσφαιριστή του Ηρακλή, της Παναχαϊκής και κυπριακών ομάδων και νυν προπονητή, μεγάλωσε στην Κύπρο, έπαιξε στον ΑΠΟΕΛ και είναι διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες (Κ-16 ως Κ-21) της μεγαλονήσου. Πρόσφατα κλήθηκε και στην Εθνική Ελλάδος. Από το 2019 έπαιζε στην Β' ομάδα της Αθλέτικο. Φέτος το καλοκαίρι προβιβάστηκε στην youth team των Μαδριλένων.

Στη μνήμη του Σπύρου Βαρυπάτη εγκαινιάστηκε το αναβαθμισμένο γήπεδο Παπάγου.

Τιμήθηκε έτσι ο ιστορικός παράγων του Α.Σ. Παπάγου, που έφυγε πριν 4 χρόνια από τη ζωή.

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Χρόνια και χρόνια περνούσα με τα πόδια ή το αυτοκίνητο από τη Λεωφόρο Κύπρου, την κυριότερη είσοδο του προαστίου Παπάγου και δεν αντιστεκόμουν στον πειρασμό να ρίξω το βλέμμα μου δεξιά, στο "ξερό" ποδοσφαιρικό γήπεδο της περιοχής, ένα από τα ελάχιστα σε τέτοια κατάσταση που έχουν απομείνει, πλέον, στο λεκανοπέδιο της Αθήνας. 

Οι δύο «μάχες» του Άρη Θεσσαλονίκης με την Ίπσουϊτς (1980).

 

Οι δύο αρχηγοί Μικ Μιλς και Θόδωρος Πάλλας (17-9-1980)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Στο πρώτο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα της Α’  Εθνικής Κατηγορίας (1979-80) ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει τον τίτλο «στα σημεία» (αγώνας-μπαράζ) από το φιλόδοξο και πανίσχυρο εκείνη την εποχή, Άρη Θεσσαλονίκης. Την ίδια σεζόν οι Θεσσαλονικείς είχαν διαπρέψει και στο Κύπελλο της ΟΥΕΦΑ, φτάνοντας, με υπέροχες εμφανίσεις, μέχρι τον γ’ γύρο.

Σαν σήμερα... στην Α’ Εθνική που αγαπήσαμε!

Εφημερίδα 'Μακεδονία' (φύλλο 28-9-1980)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

ΠΑΟΚ-Παναχαϊκή 3-0 (27 Σεπτεμβρίου 1980)

Θεσσαλονίκη, 27 Σεπτεμβρίου του 1980 και ημέρα Σάββατο: Στον εναρκτήριο αγώνα της 4^ης αγωνιστικής για το 2ο Επαγγελματικό Πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής Κατηγορίας, ο Π.Α.Ο.Κ. φιλοξένησε -όχι στο γήπεδο Τούμπας- αλλά στο «Καυτανζόγλειο Στάδιο» την Παναχαϊκή. Ήταν μάλιστα η πρώτη φορά -κατά τη συγκεκριμένη σεζόν- που οι οπαδοί του «δικεφάλου του Βορρά» θα τον έβλεπαν να αγωνίζεται μέσα στη συμπρωτεύουσα.

Χρόνια σου πολλά, «Κάλλε»!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Γενέθλια σήμερα για τον Γερμανό θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου Καρλ-Χάινζ Ρουμενίγκε (Karl-Heinz Rummenigge), που συμπληρώνει –αισίως- τα 68 του χρόνια. Γεννημένος στις 25 Σεπτεμβρίου του 1955 στην πόλη Λίπσταντ (70.000 κατοίκων) της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ήταν γιος ενός ποδοσφαιριστή της τοπικής Μπορούσια.

Ο Πάολο της καρδιάς μας!

Ο Ρόσι ως παίκτης της Λανερόσι Βιτσέντζα

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Μία μέρα σαν σήμερα, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1956 γεννήθηκε στην πόλη Πράτο της επαρχίας Σάντα Λουτσία (βορειο-ανατολικά της Τοσκάνης) ένα αγόρι που έμελλε να γίνει ποδοσφαιρικό σύμβολο στη γειτονική μας χώρα. Ο Πάολο Ρόσι, ένα αδύνατο παιδί με ευαισθησία στις αρθρώσεις των γονάτων του, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν δεινό σκόρερ που παρά το ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, αγωνίστηκε με επιτυχία σαν κεντρικός κυνηγός. 

Ξεκίνησε τον αθλητισμό από το εφηβικό τμήμα της Γιουβέντους, ξεκίνησε όμως να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο για λίγο στην Κόμο και μετά στη Λανερόσι (όπου άρχισε να έλκει τα βλέμματα). Το 1980 έπαιζε στην Περούτζια και ενώ ήταν ήδη διεθνής (μετέχοντας επιτυχώς στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής) το όνομά του μπλέχτηκε σε ποδοσφαιρικό σκάνδαλο, για να του επιβληθεί τριετής αποκλεισμός. Όλα έδειχναν πως για εκείνον είχε έρθει το τέλος.

Τα γενέθλια του Γιόζεφ Μλίναρτσικ

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Γεννημένος στις 20 Σεπτεμβρίου του 1953, ο γιγαντόσωμος (1,86 μ.) βετεράνος, πρώην διεθνής Πολωνός τερματοφύλακας Γιόζεφ Μλίναρτσικ (Jozef Mlynarczyk) γιόρτασε ήδη τα 70^α του γενέθλια. Ήρθε στον κόσμο στην πόλη Nowa Sol (που σήμερα αριθμεί περίπου 40.000 κατοίκους) της Δυτικής Πολωνίας και έκανε τα πρώτα του αθλητικά βήματα, ως έφηβος, στην τοπική ομάδα Astra Nowa Sol. Το 1971 υπέγραψε το πρώτο του δελτίο στην Dozamet (μία ακόμη ομάδα της γενέτειράς του) ακολούθως έπαιξε στις BKS Stal και Odra Opole, για να αποκτηθεί τελικά από την ισχυρή Widzew Lodz, με την οποία πανηγύρισε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα Πολωνίας (1981, 1982). Από το 1979 έως το 1986 υπεράσπισε με επιτυχία τα δίχτυα της Εθνικής Ομάδας ανδρών της χώρας του, έχοντας συμμετοχή σε δύο διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου (της Ισπανίας το 1982, όπου η Πολωνία πήρε την 3^η θέση και του Μεξικού το 1986) . Συνολικά ήταν 42 φορές διεθνής.

Αχιλλέας Αδαμόπουλος (21 Σεπτεμβρίου 1962 – 26 Ιουνίου 2015)

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Οι Μαυραχάδες, ένα χωριό περίπου 400 κατοίκων (σύμφωνα με την απογραφή του 2011) που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του Νομού Καρδίτσας, είναι η γενέτειρα ενός από τους  μεγαλύτερους σκόρερ του ποδοσφαίρου μας. Σε αυτό, μία ημέρα σαν σήμερα πριν από 61 χρόνια, ήρθε στον κόσμο ο σπουδαίος επιθετικός άσσος Αχιλλέας Αδαμόπουλος. Δεν έμελλε, όμως δυστυχώς να ζήσει πολύ, καθώς «έφυγε» στις 26 Ιουνίου 2015, πριν καν συμπληρώσει το 53^ο έτος της ηλικίας του, μετά από γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Αυτό το αφιέρωμα λογίζεται ως φόρος τιμής στη μνήμη του.

Δημήτρης Παρίδης (20 Σεπτεμβρίου 1945 – 22 Αυγούστου 2015)

Άγιος Ανδρέας Καβάλας

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Τέτοιον καιρό και πριν από 100 ακριβώς χρόνια (Σεπτέμβριος 1923) η Ελλάδα μετρούσε τις άπειρες πληγές της από την επώδυνη Μικρασιατική Καταστροφή. Με τη Συμφωνία της Λωζάνης που ακολούθησε (Ιούλιος 1923) οι (εμφανώς λιγότεροι) πληθυσμοί των μουσουλμάνων της χώρας μας θα ανταλλάσσονταν με τους εναπομείναντες χριστιανούς του Πόντου και της Ανατολίας. Το προσφυγικό κύμα που επέπεσε στην ηπειρωτική, κυρίως, Ελλάδα ήταν τρομακτικής έκτασης! Στα 1924 Πόντιοι πρόσφυγες από τη Νικόπολη ήρθαν για εγκατάσταση στο «Νουζλά» (έκτοτε Άγιος Ανδρέας) ένα πεδινό, αγροτικό χωριό (σήμερα 400 κατοίκων) στο Δήμο Παγγαίου του Νομού Καβάλας. Τον αρχικό οικισμό είχαν δημιουργήσει Ρώσοι μοναχοί στα τέλη του 19^ου αιώνα, οι οποίοι κατασκεύασαν σε αυτόν, ένα Ιερό Μετόχι, αφιερωμένο στον Άγιο. 

Μπράιτον: Η αντίπαλος της Α.Ε.Κ. στο Europa League.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Οι ελληνικοί σύλλογοι έχουν φέτος ξεκινήσει μία αξιοπρόσεκτη πορεία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, γεμίζοντας προσδοκίες για διάκριση το «διψασμένο» φίλαθλο κοινό. Ιδιαίτερα η νταμπλούχος Α.Ε.Κ., έπειτα από μία περιπετειώδη πρόκριση επί της Δυναμό Κιέβου στο β’ προκριματικό γύρο του Champion’s League, με δύο συναρπαστικούς αγώνες και τα όσα προηγήθηκαν με τη δολοφονία του οπαδού της, ελπίζει τώρα (μετά τον αποκλεισμό της από την Αντβέρπ) να συνεχίσει επιτυχώς στη φάση των ομίλων του Uefa Europa League, όπου «μετακόμισε». Θα βρει ως πρώτο εμπόδιο μπροστά της και μάλιστα εκτός έδρας, την ερχόμενη Πέμπτη, την Αγγλική Brighton & Hove Albion F.C.

Χρόνια πολλά, Ντράγκαν!

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Μία από τις ιδιαίτερα γνώριμες φιγούρες στους Έλληνες φιλάθλους είναι αυτή του παλαίμαχου τερματοφύλακα Ντράγκαν Σιμεούνοβιτς. Ο βετεράνος γκολκίπερ έκανε ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του (και) στην Ελληνική Α’  Εθνική Κατηγορία τη δεκαετία του ’80, αγωνιζόμενος κυρίως με τα χρώματα του ιστορικού Απόλλωνα Καλαμαριάς (σήμερα η ομάδα ονομάζεται Απόλλων Πόντου). Ένας από τους πολλούς εκπροσώπους της λεγόμενης «μεγάλης των Πλάβι Σχολής» που πήραν μέρος, κατά καιρούς, στο Επαγγελματικό μας Πρωτάθλημα, διακρινόταν για τα εξαιρετικά του αντανακλαστικά, τις εξόδους και την ευλυγισία του. Γεννήθηκε σαν χθες, στις 17 Σεπτεμβρίου του 1954 και είναι πλέον, 69 ετών.

Γιώργος Τσιβόγλου: σήμερα θα γινόταν 67 ετών

 

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 1956 ήρθε στον κόσμο στο Σουέζ της Αιγύπτου, από Έλληνες γονείς, ο Γιώργος Τσιβόγλου, ο οποίος σήμερα θα γιόρταζε τα 67 του χρόνια. Όμως, ο μελαχρινός, υψηλόσωμος λεβέντης κεντρικός αμυντικός δε βρίσκεται πια μαζί μας. Δυστυχώς έφυγε πρόωρα από τη ζωή, στις 24 Νοεμβρίου του 2018, σκορπίζοντας θλίψη στην αθλητική οικογένεια του ιστορικού Απόλλωνα Σμύρνης, όπως και σε όλη την Ελλάδα.

Ένας «πιστός εραστής» της «Ελαφράς Ταξιαρχίας»

Ο Γιώργος διακρινόταν για το παθιασμένο, αποτελεσματικό του παιχνίδι, τη δύναμη, την ταχύτητα και φυσικά (με ύψος 1,84 μ.) την κυριαρχία του στο ψηλό παιχνίδι. Το καλοκαίρι του 1974 μετεγγράφηκε από την Α.Ε.Κ. (όπου αρχικά ανήκε) στον Απόλλωνα, στο πλαίσιο της μετεγγραφής του Χρήστου Αρδίζογλου. Η «Ένωση», προκειμένου να εντάξει στο δυναμικό της τον τελευταίο, παραχώρησε στην ομάδα της Ριζούπολης σαν ανταλλάγματα, μαζί με τον Τσιβόγλου, τους Νίκο Καρούλια και Τάκη Τιμοθέου. Ο ιστορικός σύλλογος της Σμύρνης είχε βιώσει τρεις υποβιβασμούς στη Β’  Εθνική μέχρι τότε και η διοίκησή του ήταν αποφασισμένη να μην ξαναζήσει παρόμοια ταλαιπωρία. Η προσθήκη του Τσιβόγλου και αρκετών άλλων νεαρών παικτών εκείνη την εποχή έδωσε σταθερότητα στο ρόστερ και εξασφάλισε την απρόσκοπτη συμμετοχή του σωματείου στη μεγάλη κατηγορία για μία ολόκληρη 12ετία.

Ο ιστορικός Αστέρας Ιτέας

 

(μία έρευνα του Γιώργου Κουκουσούλη)

Ο Αθλητικός Σύλλογος Αστέρας Ιτέας είναι το ποδοσφαιρικό καμάρι της υπέροχης, παραλιακής κωμόπολης του Νομού Φωκίδας και μία από τις πλέον ιστορικές ομάδες της Στερεάς Ελλάδας. Πρόσφατα, ο ακάματος ερευνητής της πόλης κ. Γεώργιος Κουκουσούλης ανέδειξε χρήσιμα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το έτος ίδρυσης του δημοφιλούς συλλόγου δεν είναι το 1936, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά το 1930. Από μελέτη παλαιών τοπικών εφημερίδων και σύγκριση δημοσιευμάτων, προκύπτει ολοκάθαρα ότι ο Αστέρας ιδρύθηκε ύστερα από πρωτοβουλία δύο ανθρώπων, του οδοντιάτρου Αθανάσιου Παπαϊωάννου και του Ανδρέα Μπαρτσώτα, σε συνεργασία με άλλους τοπικούς παράγοντες. Παραθέτουμε τα αδιάσειστα ντοκουμέντα.

Το «θερμό» καλοκαίρι του Γιώργου Κούδα.

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο «Μεγαλέξανδρος του ελληνικού ποδοσφαίρου» κοντεύει να κλείσει τα 77 του χρόνια, ωστόσο παραμένει, πάντα, ένας από τους κορυφαίους παίκτες που ανέδειξε ποτέ το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο! Γεννημένος στην αγαπημένη του Θεσσαλονίκη στις 23 Νοεμβρίου του 1946, ο Γιώργος Κούδας ανδρώθηκε στις αλάνες και τις πλατείες της. Σε κάποια από αυτές τον είδαν για πρώτη φορά να παίζει, οπότε μετά (και) από τη δική του επιμονή, υπέγραψε συμβόλαιο με το «Δικέφαλο του Βορρά» σε ηλικία μόλις 12 ετών (1958). Πέντε χρόνια μετά (1963) ο νεαρός  άσσος προωθήθηκε στην ανδρική ομάδα.

Όταν η Α.Ε.Κ. ταξίδεψε (2 φορές) στις Η.Π.Α.

 

Δημοσίευμα: 2 Ιουλίου 1964

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Το καλοκαίρι του 1966 η διοίκηση της Α.Ε.Κ. αποφάσισε να στείλει την ποδοσφαιρική της ομάδα σε ένα διεθνές τουρνουά στις Η.Π.Α. (USA Cup of Champions), ενώ αρχικά είχε προταθεί μετάβαση στην Αυστραλία.  Καθώς είχε τερματίσει τρίτη στο πρωτάθλημα της Α’  Εθνικής  και είχε αναδειχθεί άτυπη Κυπελλούχος (ο Τελικός του 1966 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό δενέγινε ποτέ) η «Ένωση» αναζητούσε εμπειρίες ενόψει της επικείμενης συμμετοχής της στο ΚύπελλοΚυπελλούχων Ευρώπης. 

Πρωτάθλημα Βρετανικών Χωρών

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Το Home Nations Championship [στα ελληνικά Πρωτάθλημα Βρετανικών Χωρών, το οποίο 

παρακολουθούσαμε στην Ελλάδα από τα τέλη της δεκαετίας του ’70] ήταν μία ετήσια ποδοσφαιρική 

διοργάνωση που διεξαγόταν μεταξύ των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων των τεσσάρων 

Ποδοσφαιρικών Ενώσεων της Μεγάλης Βρετανίας. Δηλαδή των 4 Εθνικών Ομάδων του Ηνωμένου 

Βασιλείου (της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Ιρλανδίας). 

Η τελευταία αγωνίστηκε ως Βόρεια Ιρλανδία, ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1950). 

Με έναρξη τη σεζόν 1883–84, είναι το παλαιότερο διεθνές τουρνουά ποδοσφαίρου στον κόσμο και 

διεξαγόταν μέχρι και τη σεζόν 1983–84, οπότε και καταργήθηκε, μετά τη συμπλήρωση ακριβώς 

ενός αιώνα ιστορίας.

Ευρωπαϊκοί τελικοί στην Ελλάδα

- Για έβδομη φορά διεξάγεται σήμερα ένας τελικός διασυλλογικής διοργάνωσης της ΟΥΕΦΑ στην Ελλάδα, για δεύτερη φορά στο Καραϊσκάκη και για πρώτη φορά τελικός Σούπερ Καπ. Έχουν γίνει, επίσης, τρεις τελικοί του Κυπ. Κυπελλούχων (1971, 1973, 1987) και τρεις του Κ. Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1983, 1994, 2007).

Ποδόσφαιρο έξι Χ έξι!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

«Ποδόσφαιρο έξι επί έξι» (Αγγλικά: Six –a- Side Football) είναι αυτό το είδος ποδοσφαίρου που παίζεται από δύο ομάδες των έξι μόνο παικτών (πέντε + ένας τερματοφύλακας) και όχι από τους συνήθεις έντεκα παίκτες. Ο (μικρότερος, συνήθως 70Χ30 μ.) αγωνιστικός χώρος (ανοικτός ή και σκεπαστός) ο οποίος μπορεί να καλύπτεται είτε από πλαστικό δάπεδο ή χλοοτάπητα και όχι με φυσικό χλοοτάπητα,  περιβάλλεται από τοίχο (και όχι από γραμμές) ενώ το παιχνίδι δεν σταματά για ρίψεις (πλαγίων άουτ), κόρνερ ή λακτίσματα μετά από γκολ («σέντρα»). Επίσης, δεν υπάρχει «οφ-σάιντ». Ο αγώνας διαρκεί επί δύο ημίχρονα των 20 λεπτών, με μία 5λεπτη ανάπαυλα, ανάμεσά τους. Η μπάλα που χρησιμοποιείται είναι τύπου 5.

[Σύμφωνα με την επίσημη μετάφραση του Πανεπιστημίου Cambridge της Μεγάλης Βρετανίας].

Η άγνωστη ιστορία του Οδυσσέα Βαφειάδη!

Ο Βαφειάδης στο Loftus Road, έδρα της Q.P.R.
(20 Ιουλίου 1964)

 (Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ένας Ελληνοκύπριος εξτρέμ στο Αγγλικό Πρωτάθλημα.

Ο Ελληνοκυπριακής καταγωγής Οδυσσέας Βαφειάδης (το πλήρες ονοματεπώνυμό του αναφέρεται ως Odysseus Yickanis Vafiadis) γεννήθηκε στο Χάμερσμιθ (συνοικία του Λονδίνου) στις 8 Σεπτεμβρίου του 1945. Εργάσθηκε από μικρός στην οικογενειακή επιχείρηση,  ένα κομμωτήριο με την επωνυμία Johnny’s που διεύθυνε ο πατέρας του και που έδρευε στο εμπορικό κέντρο Savoy Circus του Λονδρέζικου προαστίου East Acton. Απόφοιτος της Τεχνικής Σχολής Sir Christopher Wren School, πολύ αργότερα απασχολήθηκε και ως Μεσίτης (Real Estate Manager).

ΘΕΡΙΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Ο.Π.Α.Π. (1967 – 1974)

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης - από το σχετικό λήμμα του, στην ελληνική ΒΠ)

Το Θερινό Πρωτάθλημα ΟΠΑΠ ήταν μια διοργάνωση ποδοσφαίρου που διεξαγόταν τη θερινή περίοδο στην Ελλάδα υπό την αιγίδα του Ο.Π.Α.Π. κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, από το 1968^[1] ως το 1974.

Έμπνευση

Το Θερινό Πρωτάθλημα του ΟΠΑΠ αποτελούσε την ελληνική εκδοχή του Κυπέλλου Ιντερτότο ή Ράπαν, αφού βασικός σκοπός της διεξαγωγής του ήταν να υπάρχουν παιχνίδια για το δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ. Ουσιαστικά ήταν ένα "τουρνουά", στο οποίο οι σύλλογοι μετείχαν με τους αναπληρωματικούς τους και με παίκτες από την ερασιτεχνική και εφηβική ομάδα. Η διαφορά από το Ιντερτότο ήταν πως πριν από την έναρξη του Θερινού Πρωταθλήματος οι σύλλογοι όφειλαν να δηλώσουν με ποιους παίκτες θα συμμετάσχουν, σε αντίθεση με το Κύπελλο Ιντερτότο/Ράπαν, στο οποίο οι σύλλογοι ανάλογα με την πορεία της προετοιμασίας μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και υπό μεταγραφή παίκτες.