Ποδόσφαιρο έξι Χ έξι!

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

«Ποδόσφαιρο έξι επί έξι» (Αγγλικά: Six –a- Side Football) είναι αυτό το είδος ποδοσφαίρου που παίζεται από δύο ομάδες των έξι μόνο παικτών (πέντε + ένας τερματοφύλακας) και όχι από τους συνήθεις έντεκα παίκτες. Ο (μικρότερος, συνήθως 70Χ30 μ.) αγωνιστικός χώρος (ανοικτός ή και σκεπαστός) ο οποίος μπορεί να καλύπτεται είτε από πλαστικό δάπεδο ή χλοοτάπητα και όχι με φυσικό χλοοτάπητα,  περιβάλλεται από τοίχο (και όχι από γραμμές) ενώ το παιχνίδι δεν σταματά για ρίψεις (πλαγίων άουτ), κόρνερ ή λακτίσματα μετά από γκολ («σέντρα»). Επίσης, δεν υπάρχει «οφ-σάιντ». Ο αγώνας διαρκεί επί δύο ημίχρονα των 20 λεπτών, με μία 5λεπτη ανάπαυλα, ανάμεσά τους. Η μπάλα που χρησιμοποιείται είναι τύπου 5.

[Σύμφωνα με την επίσημη μετάφραση του Πανεπιστημίου Cambridge της Μεγάλης Βρετανίας].

Τα πρώτα βήματα

Υπήρχαν πειράματα με αγώνες ποδοσφαίρου εσωτερικού χώρου στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη δεκαετία του 1880. Ήδη από το 1885, μια περιοδεύουσα ομάδα από τον Καναδά έπαιξε τρία παιχνίδια εναντίον του Clark's ONT. Οι αγώνες ποδοσφαίρου 6 Χ 6 πραγματοποιήθηκαν στο Olympian Roller Skating Rink στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Διάφορα τουρνουά με συμμετοχή επαγγελματικών ομάδων πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων και στη δεκαετία του 1950. Το ποδόσφαιρο εσωτερικού χώρου απέκτησε αρκετή δημοφιλία σε ορισμένες χώρες της Νότιας Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της Ουρουγουάης (FUTSAL), όπου ο ΧουάνΚάρλος Σεριάνι θέσπισε και σχετικούς κανόνες (1930). Στη Βραζιλία, μια παραλλαγή του παιχνιδιού εμφανίστηκε στο Σάο Πάολο κατά τη δεκαετία του 1940. Οι προπονήσεις και τα παιχνίδια συνήθως διοργανώνονταν από χριστιανικές οργανώσεις νεολαίας και παίζονταν σε αθλητικές αίθουσες, πάνω σε σκληρές επιφάνειες.

Πρωτοπόρος προσπάθεια

Η κύρια προσπάθεια για τη θέσπιση επίσημων κανόνων και δομών για το ποδόσφαιρο κλειστού χώρου προήλθε από τη Βραζιλία. Ως αποτέλεσμα, μια σειρά περιφερειακών ομοσπονδιών που σχηματίστηκαν για την επίβλεψη του κλειστού παιχνιδιού εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, ξεκινώντας με τον Minas Gerais και το Ρίο ντε Τζανέιρο, που ιδρύθηκαν το 1954.

Τερματοφύλακας (Ελλάδα)

 Διεθνής καθιέρωση

Το 1959 καθιερώθηκε το πρώτο διεθνές πρωτάθλημα. Ένα κοινό εγχειρίδιο κανονισμών είχε ήδη εκδοθεί μία πενταετία πριν, σε μια προσπάθεια να ενοποιηθούν οι κανόνες του παιχνιδιού. Η διεθνής οργάνωση επεκτάθηκε την επόμενη δεκαετία, με τη δημιουργία της Confederação Sul Americana de Futebol de Salão το 1969 και της Federação Internacional de Futebol de Salão (FIFUSA) στη Βραζιλία, δύο χρόνια αργότερα. 

Στην Ευρώπη και αλλού

Στην Ευρώπη, η εικόνα ήταν λιγότερο σαφής. Στην Αυστρία, το Wiener Stadthalle Turnier διεξήχθη για πρώτη φορά το 1959.  Μέχρι τη δεκαετία του 1970, τα τουρνουά εσωτερικού χώρου αποτελούσαν τακτικό μέρος του ποδοσφαιρικού ημερολογίου στη Γερμανία, την Ιταλία, τη Σουηδία και την Ελβετία. Για παράδειγμα, υπήρχε ένα τουρνουά εσωτερικού χώρου γνωστό ως Nacka Memorial, εμπνευσμένο από τον Lennart “Nacka”Skoglund, τον πρώην διεθνή. Πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη από το 1977 έως το 1990, οπότε και ακυρώθηκε λόγω της κακής συμπεριφοράς των θεατών. Οι πληροφορίες για άλλα μέρη του κόσμου είναι κάπως περιορισμένες. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι η ομάδα Paton & Baldwins της Τασμανίας εισήγαγε το ποδόσφαιρο εσωτερικού χώρου στην Αυστραλία τον Ιούλιο του 1949, χρησιμοποιώντας κανόνες παρόμοιους με αυτούς που παίζονταν στην Αγγλία και τη Σκωτία εκείνη την εποχή.

Στην Αγγλία

Δεν φαίνεται να υπάρχει ίχνος ποδοσφαίρου κλειστού χώρου στην Αγγλία πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια εκδοχή παίχτηκε σε ένα γυμναστήριο στην πόλη Ντάμφρισσαϊρ του Kirkcudbright, στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Η ανάπτυξη του σπορ στη "Γηραιά Αλβιόνα" ουσιαστικά εμπίπτει σε τρεις διακριτές περιόδους. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 έως το 1960 καθοδηγήθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Φυσικής Αναψυχής (CCPR) με υποστήριξη από εφημερίδες, όπως η Daily Record και η London Evening Standard. Είχαν βασιστεί στο σχήμα της δεκαετίας του 1930. Ακολούθησε μια δεύτερη φάση από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Η κινητήρια δύναμη αυτής της περιόδου ήταν ο όμιλος εφημερίδων Beaverbrook, με την υποστήριξη του CCPR και αργότερα του Αθλητικού Συμβουλίου.

Εφ. 'Εθνος' (φ. 17-8-1949)

Και στην Ελλάδα, από νωρίς!

Ήδη, από τα τέλη ακόμη της δεκαετίας του '40 οι αγώνες Six -a- Side ήταν γνωστοί και εφαρμόζοντας στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα παιχνίδια (υπό μορφή τουρνουά) που διοργανώθηκαν στο γήπεδο του Π.Α.Ο. με αφορμή τη συμπλήρωση 25 ετών από την ίδρυση της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (Ε.Π.Σ.Α.) Κατόπιν κλήρωσης δόθηκαν συνολικά 42 αναμετρήσεις (συμμετείχαν όλες οι ομάδες της Ένωσης, ενώ τα τρία ιδρυτικά σωματεία Π.Α.Ο., Αθηναϊκός και Απόλλων Αθηνών έπαιξαν απευθείας στους Τελικούς. Η διοργάνωση ξεκίνησε τη Δευτέρα 22 Αυγούστου 1949 και έληξε την Τετάρτη 31 Αυγούστου. Τελική νικήτρια αναδείχθηκε η Α.Ε.Κ., επικρατώντας στον Τελικό του Αστέρα Αθηνών (2 - 1). Σε όσες συναντήσεις υπήρχε ισοπαλία, ο νικητής αναδεικνυόταν "στα σημεία", με βάση τα λιγότερα σφάλματα (φάουλ και κόρνερ).

Η αντιστοιχία με το Αμερικανικό Football

Το (Αμερικανικό) ποδόσφαιρο έξι ατόμων επινοήθηκε το 1934 από το γυμναστή Στίβεν Έπλερ στο Τσέστερ της Νεμπράσκα των Η.Π.Α., ως εναλλακτικό μέσο για τα μικρά Λύκεια να συστήσουν ποδοσφαιρικές ομάδες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης (1929 – 1939). Ο πρώτος αγώνας δόθηκε την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 1934, στο Hebron (Nebraska Athletic Gridiron), υπό το φως των προβολέων και μπροστά σε 1.000 περίπου θεατές.

Η δυναμική του σπορ

Το αν θα διακριθεί κάποια ομάδα εξαρτάται, φυσικά, από τις τεχνικές ικανότητες των παικτών της, 

αλλά ένα σημαντικό μερίδιο της επιτυχίας προέρχεται από την ύπαρξη εμπειρίας των αθλητών 

(συνήθως βετεράνων του κανονικού ποδοσφαίρου), τη σωστή οργάνωση, αλλά και την τακτική. 

Υπάρχουν διάφορα συστήματα που ακολουθούν οι προπονητές ανάλογα με την υφή της αναμέτρησης, 

όπως και βάσει του συγκεκριμένου αντιπάλου που έχουν, κάθε φορά, απέναντί τους.  

Ακόμη, καθόσον ο αριθμός των ποδοσφαιριστών είναι μικρός, ο ρυθμός του αγώνα γίνεται πολύ 

γρήγορος. Ιδανικά, κάθε παίκτης θα πρέπει να μπορεί να αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο ανά πάσα 

στιγμή, πολλάκις καλύπτοντας έναν συμπαίκτη του που προωθείται κλπ.

Και στα κόμικς!

Πηγές

https://historyofsoccer.info/indoor-football-in-uk

https://soccergods.co.uk/four-great-formations-for-6-a-side-football/

https://extra.shu.ac.uk/

http://www.5-a-side.com/tactics/6-a-side-formations/

https://www.sunnybanksaints.org.au/wp-content/uploads/2021/10/Six-a-Sde-Rules-SSSC-2021.pdf

http://efimeris.nlg.gr/ns/main.html