Ευρωπαϊκοί τελικοί στην Ελλάδα

- Για έβδομη φορά διεξάγεται σήμερα ένας τελικός διασυλλογικής διοργάνωσης της ΟΥΕΦΑ στην Ελλάδα, για δεύτερη φορά στο Καραϊσκάκη και για πρώτη φορά τελικός Σούπερ Καπ. Έχουν γίνει, επίσης, τρεις τελικοί του Κυπ. Κυπελλούχων (1971, 1973, 1987) και τρεις του Κ. Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1983, 1994, 2007).

-Τέσσερις τελικούς έχει φιλοξενήσει το ΟΑΚΑ (1983, 1987, 1994, 2007), δύο το Καραϊσκάκη (1971, 2023) αλλά τρία ματς, διότι ο ισόπαλος τελικός του '71 είχε κι επαναληπτικό, κι έναν το Καυτανζόγλειο (1973), τον μοναδικό με Έλληνες διαιτητές (Μίχας, επόπτες: Ζλατάνος, Κατσώρας) που είχαν κακή διαιτησία κατά κοινή ομολογία, ειδικά ο πρώτος.

- Τρεις φορές η Ελλάδα φιλοξένησε την Μίλαν (1973, 1994, 2007) και τις τρεις έφυγε νικήτρια. Οι σημερινές αντίπαλοι δεν έχουν ξαναβρεθεί αντιμέτωποι σε ευρωπαϊκό τελικό. Σε σχέση με την Ελλάδα, αγγλο-ισπανικό τελικό είχαμε και το 1971, πάλι στο Καραϊσκάκη, με νικήτρια την Τσέλσι. Η Σίτι είναι η τέταρτη αγγλική ομάδα που έρχεται εδώ για να διεκδικήσει ένα τρόπαιο. Εκτός από την Τσέλσι οι άλλες δυο (Ληντς, Λίβερπουλ) απέτυχαν. Η Σεβίλλη είναι η τρίτη ισπανική, και καλείται να σπάσει τη γκίνια, μιας και οι προηγούμενες (Ρεάλ, Μπάρτσα) δεν τα κατάφεραν.

- Το 1994 στην ηττημένη Μπαρτσελόνα αγωνιζόταν ο νυν προπονητής της Σίτι Πεπ Γουαρδιόλα, το μοναδικό από τα πρόσωπα του αποψινού τελικού που μετείχε σε κάποιον από τους έξι τελικούς που έγιναν στην Ελλάδα.

Οι "ελληνικοί" τελικοί

1971, Καραϊσκάκη,  Κ. Κυπελλούχων: Τσέλσι-Ρεάλ 1-1, 2-1.
1973, Καυτανζόγλειο, Κ. Κυπελλούχων: Μίλαν-Ληντς 1-0.
1983, ΟΑΚΑ, Κ. Πρωταθλητριών: Αμβούργο-Γιουβέντους 1-0.
1987, ΟΑΚΑ, Κ. Κυπελλούχων: Άγιαξ-Λοκομοτίβ Λειψίας 1-0.
1994, ΟΑΚΑ, Τσάμπιονς Λιγκ: Μίλαν-Μπαρτσελόνα 4-0.
2007, ΟΑΚΑ, Τσάμπιονς Λιγκ: Μίλαν-Λίβερπουλ 2-1
2023, Καραϊσκάκη, Σούπερ Καπ: Μάντσεστερ Σίτι-Σεβίλλη

 

Ήμουν κι εγώ εκεί

Μια αλησμόνητη εμπειρία

- Ολυμπιακό Στάδιο, 25/5/1983. 

- Τελικός Κυπ. Πρωταθλητριών για πρώτη φορά στην Ελλάδα: 

- Αμβούργο-Γιούβε 1-0. 

Βρέθηκα ανάμεσα στους ενθουσιώδεις τιφόζι, που ήθελαν να πανηγυρίσουν πάλι μια νίκη επί των Γερμανών, όπως στο Παγκόσμιο Κύπελλο ένα χρόνο νωρίτερα. Όντως η Γιούβε του Τζ. Τραπατόνι ήταν γεμάτη μουντιαλικά αστέρια: Τζοφ, Σιρέα, Ταρντέλι, Μπέτεγκα, Πάολο Ρόσι, Τζεντίλε και Πλατινί, Μπόνιεκ. Αλλά η ομάδα του Ερνστ Χάπελ, μετά το υπέροχο γκολ του Μάγκατ στο πρώτο δεκάλεπτο, κυριάρχησε και δεν επέτρεψε στους Ιταλούς να φτιάξουν ευκαιρίες. Έτσι οι Στάιν, Καλτς, Γιάκομπς, Χρούμπες, Μπάστρουπ, Ρολφ κλπ πανηγύρισαν το πρώτο και μοναδικό Κυπ. Πρωταθλητριών του Αμβούργου.

Ανάμεσα στους τιφόζι (με πλάτη στον φακό)

Προσωπικά υποστήριζα το Αμβούργο, παλιά αγάπη από τα παιδικά μου χρόνια καθώς δούλευαν εκεί κάποιοι συγγενείς μου. Χάρηκα μεν αλλά στο τέλος λυπήθηκα πραγματικά τους Ιταλούς, με τους οποίους είχα γνωριστεί στην κερκίδα, όταν τους είδα να μαζεύουν τα λάβαρά τους και να φεύγουν λυπημένοι από το γήπεδο. 

ΟΑΚΑ, τελικός Κυπ. Πρωτ. 1983

Στον γύρο του θριάμβου των Γερμανών τους χειροκρότησε όλο το Στάδιο αλλά δεν ακούστηκαν ούτε τραγούδια ούτε συνθήματα. Ο ενθουσιασμός των Ιταλών που έδινε παλμό και ζωντάνια στην κερκίδα είχε κοπάσει.

Φωτ. από το πρόγραμμα του τελικού

*Θ. Μπελίτσος, 16.8.2023