 |
| Ο Ρόσι ως παίκτης της Λανερόσι Βιτσέντζα |
Μία μέρα σαν σήμερα, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1956 γεννήθηκε στην πόλη Πράτο της επαρχίας Σάντα Λουτσία (βορειο-ανατολικά της Τοσκάνης) ένα αγόρι που έμελλε να γίνει ποδοσφαιρικό σύμβολο στη γειτονική μας χώρα. Ο Πάολο Ρόσι, ένα αδύνατο παιδί με ευαισθησία στις αρθρώσεις των γονάτων του, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν δεινό σκόρερ που παρά το ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλός, αγωνίστηκε με επιτυχία σαν κεντρικός κυνηγός.
Ξεκίνησε τον αθλητισμό από το εφηβικό τμήμα της Γιουβέντους, ξεκίνησε όμως να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο για λίγο στην Κόμο και μετά στη Λανερόσι (όπου άρχισε να έλκει τα βλέμματα). Το 1980 έπαιζε στην Περούτζια και ενώ ήταν ήδη διεθνής (μετέχοντας επιτυχώς στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής) το όνομά του μπλέχτηκε σε ποδοσφαιρικό σκάνδαλο, για να του επιβληθεί τριετής αποκλεισμός. Όλα έδειχναν πως για εκείνον είχε έρθει το τέλος.
 |
| Πρωταθλητής Ευρώπης με τη Γιούβε του Τζ. Τραπατόνι |
Ωστόσο, η ποινή του μειώθηκε στα 2 χρόνια, έτσι ώστε ο τεχνικός της Σκουάντρα Ατζούρα, Έντσο Μπέαρζοτ να τον καλέσει ξανά στην Εθνική Ομάδα. Η απόφαση συνάντησε αντιδράσεις, κάτι που ενισχύθηκε από τη μετριότατη εμφάνιση της Ιταλίας στην φάση των Τελικών Ομίλων του Μουντιάλ της Ισπανίας (1982). Ο Πάολο και οι συμπαίκτες του δεν έπειθαν κανέναν στον κόσμο πως είχαν τα φόντα για κάτι καλό, αφού μετά βίας πέρασαν στην επόμενη φάση, με τρεις ισοπαλίες.
 |
| Με κεφαλιά ανοίγει το δρόμο για τη νίκη (1982) |
Εκεί ακριβώς, το "άστρο" του Ρόσι άρχισε να λάμπει εκθαμβωτικά. Σαν να αναγεννήθηκε, ο ευέλικτος κυνηγός κατάφερε να βρει έξι φορές το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα και η Ιταλία λύγισε τόσο τη μεγάλη Βραζιλία (3-2, όταν ο Πάολο πέτυχε "χατ-τρικ"), την Πρωταθλήτρια Κόσμου Αργεντινή, αλλά και τη σπουδαία Δυτική Γερμανία στον Τελικό (3-1, με τον Ρόσι να ανοίγει το σκορ). Η ομάδα του είχε κατακτήσει το πρώτο, μεταπολεμικό της έπαθλο.
Ήταν η κορύφωση της καριέρας ενός παίκτη που ενώ είχε περάσει μεγάλες δυσκολίες, βρήκε τη δύναμη να σταθεί στα πόδια του και να αποθεώνεται τώρα από εκατομμύρια φιλάθλους σε όλη τη γη. Οι προσφορές για αυτόν έπεφταν "βροχή", τόσο για παχυλά συμβόλαια, όσο και από δεκάδες απλούς ανθρώπους, επαγγελματίες ή μη, που του χάριζαν ο καθένας ότι μπορούσε! Από το 1981 έως το 1985 αγωνίστηκε στη Γιουβέντους, ενώ ακολούθησαν η Μίλαν και η Βερόνα, με την οποία έκλεισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία σε ηλικία 31 ετών.
Είχε κερδίσει τα πάντα στη ζωή του, αλλά δυστυχώς δεν έμελλε να ζήσει πολύ. ΄"Εφυγε" στις 9 Δεκεμβρίου του 2020 σε ηλικία 64 ετών, νικημένος από την επάρατη νόσο. Κηδεύτηκε στη Βιτσέντζα τρεις μέρες μετά, με χιλιάδες κόσμο να δίνουν το "παρών" για το τελευταίο αντίο στον άνθρωπο που έκανε ολόκληρη την Ιταλία να δακρύσει από χαρά.
Ας Αναπαύεται εν Ειρήνη Κυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου