Δημήτρης Παρίδης (20 Σεπτεμβρίου 1945 – 22 Αυγούστου 2015)

Άγιος Ανδρέας Καβάλας

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Τέτοιον καιρό και πριν από 100 ακριβώς χρόνια (Σεπτέμβριος 1923) η Ελλάδα μετρούσε τις άπειρες πληγές της από την επώδυνη Μικρασιατική Καταστροφή. Με τη Συμφωνία της Λωζάνης που ακολούθησε (Ιούλιος 1923) οι (εμφανώς λιγότεροι) πληθυσμοί των μουσουλμάνων της χώρας μας θα ανταλλάσσονταν με τους εναπομείναντες χριστιανούς του Πόντου και της Ανατολίας. Το προσφυγικό κύμα που επέπεσε στην ηπειρωτική, κυρίως, Ελλάδα ήταν τρομακτικής έκτασης! Στα 1924 Πόντιοι πρόσφυγες από τη Νικόπολη ήρθαν για εγκατάσταση στο «Νουζλά» (έκτοτε Άγιος Ανδρέας) ένα πεδινό, αγροτικό χωριό (σήμερα 400 κατοίκων) στο Δήμο Παγγαίου του Νομού Καβάλας. Τον αρχικό οικισμό είχαν δημιουργήσει Ρώσοι μοναχοί στα τέλη του 19^ου αιώνα, οι οποίοι κατασκεύασαν σε αυτόν, ένα Ιερό Μετόχι, αφιερωμένο στον Άγιο. 

Είκοσι ένα χρόνια αργότερα γεννήθηκε εκεί ένα αγόρι, παιδί εξαμελούς Ποντιακής οικογένειας (4 παιδιά) που ασχολούνταν με τα καπνά και άλλες παρόμοιες εργασίες. Ήταν 20 Σεπτεμβρίου του 1945, όταν ο Δημήτρης Παρίδης είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής.

1968

Σπουδαίος ποδοσφαιριστής

Ο μικρός Δημήτρης πολύ γρήγορα εμφάνισε πτυχές του ταλέντου του. Ταχύς και ευκίνητος (τελικά δεν ψήλωσε πάνω από 1,63 μ.) λάτρευε το ποδόσφαιρο, με αποτέλεσμα σε ηλικία 12 ετών να γραφτεί στα «τσικό» της τοπικής Α.Ε. Καβάλας. Αγωνιζόταν ως αριστερός επιθετικός. Το 1961 όταν έκλεισε τα δεκαέξι, υπέγραψε το πρώτο του αθλητικό δελτίο. Το 1965 η ομάδα του ενώθηκε με άλλους τοπικούς συλλόγους και δημιουργήθηκε ο Α.Ο. Καβάλας, με μεγάλες φιλοδοξίες. 

Τρία χρόνια αργότερα (καλοκαίρι 1968) τα «λαγωνικά» του Π.Α.Ο.Κ. Θεσσαλονίκης εντόπισαν το βραχύσωμο κυνηγό και ο Παρίδης μετεγγράφηκε στο «Δικέφαλο του Βορρά». Έμεινε στην Τούμπα επί 9 συνεχόμενα έτη, έως και τη σεζόν 1976-77, συμπληρώνοντας 184 επίσημες συμμετοχές σε αγώνες Πρωταθλήματος Α’  Εθνικής και επιτυγχάνοντας 50 γκολ. Από το 1972 έως το 1975 ήταν παίκτης της Εθνικής Ομάδας των Ανδρών (6 συμμετοχές). Πήρε μέρος, ακόμη, σε πολλά παιχνίδια του Π.Α.Ο.Κ. στην Ευρώπη.

Οι τίτλοι που κατέκτησε

Μέλος της μεγάλης ομάδας του Π.Α.Ο.Κ. εκείνης της εποχής, ο Παρίδης αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ελλάδας το 1976, ενώ κέρδισε και δύο Κύπελλα (1972 και 1974). Ο πάντα αγαπητός στο ελληνικό φίλαθλο κοινό βετεράνος ποδοσφαιριστής ασχολήθηκε, αργότερα με το τραγούδι, στο οποίο επίσης είχε έφεση. Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 70 του χρόνια.