Γιώργος Γιακουμάκης: ο πρώτος Έλληνας πρωταθλητής Βόρ. Αμερικής

Γιώργος Γιακουμάκης

 

 Ο συμπαθής διεθνής φορ από την Κρήτη, εδώ και πολλά χρόνια κάνει πετυχημένη διεθνή καριέρα. Τα τελευταία χρόνια παίζει στην Βόρεια Αμερική. Την 1η Ιουνίου, με την μεξικάνικη Cruz Azul κατέκτησε το Κύπ. Πρωταθλητριών Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής (Concacaf Champions Cup) κι έγινε ο πρώτος Έλληνας που το κατάφερε.

Η πορεία προς την επιτυχία

 Ο Γιακουμάκης, γέννημα-θρέμμα από αθλητικό σόι του Ηρακλείου, ξεκίνησε από τον ΠΟ Ατσαλενίου και συνέχισε στον Πλατανιά, όπου έγινε γνωστός. Μεταπήδησε στην ΑΕΚ, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2018 κι αγωνίστηκε στα ευρωπαϊκά ματς του δικεφάλου. Καθώς δεν εκτιμήθηκε η αξία του, περιπλανήθηκε ως δανεικός στον ΟΦΗ και στην πολωνική Gornik ως το 2020 οπότε πήρε μεταγραφή στην ολλανδική VVV-Venlo.

 Εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει την ικανότητά του στο σκοράρισμα. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Eredivisie για το 2020-21, καταρρίπτοντας διάφορα τοπικά ρεκόρ, παρά το ό,τι η ομάδα υποβιβάστηκε. Κλήθηκε στην Εθνική ομάδα κι αναδείχθηκε από τον ΠΣΑΠ κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του εξωτερικού. Η αξία του εκτινάχτηκε και τον ζητούσαν διάφορες ευρωπαϊκές ομάδες.

 Κατέληξε στην Celtic με συμβόλαιο 2,5 εκατομμυρίων λιρών, όταν ένα χρόνο ενωρίτερα η ΑΕΚ τον είχε παραχωρήσει στην Venlo αντί 600.000 ευρώ! Στα δυο χρόνια που έπαιξε στους πράσινους της Γλασκώβης, με κόουτς τον Άγγελο Ποστέκογλου, η υπεραξία του πολλαπλασιάστηκε. Το 2021-22 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Scottish Premiership και του Κυπέλλου Σκοτίας και βοήθησε αποφασιστικά την ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα και το Λιγκ Καπ. Παράλληλα αγωνίστηκε στο Europa League και το Champions League.

 Το 2023 αναζήτησε την τύχη του στο MLS των ΗΠΑ. Υπέγραψε στην Atlanta Utd, αντί 4,3 εκατομμυρίων λιρών. Σύντομα απέδειξε πως άξιζε αυτό το πόσο καθώς επιλέχθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της σεζόν, μετείχε στο All Star Game κι αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης της χρονιάς.

Πρωταθλητής Βόρειας-Κεντρικής Αμερικής

Μάιος 1983: Το παρ' ολίγον "θαύμα" της Brighton!

Πως η ομάδα του Steve Foster έχασε την ευκαιρία να γράψει ιστορία!

(Γράφει ο Νίκος Δ. -Θ. Νικολαΐδης)

Την αγωνιστική περίοδο 1982-83 το Αγγλικό Πρωτάθλημα της Α' Κατηγορίας (σήμερα Premier League) βρήκε για 2η συνεχή σεζόν τροπαιούχο τη μεγάλη Liverpool, που τότε πήρε τον 14ο (έως εκείνη τη στιγμή) τίτλο της πρωταθλήτριας, με 82 βαθμούς (σε 42 παιχνίδια), έντεκα περισσότερους (!) από τη 2η Watford (71). Οι "κόκκινοι" θα είχαν έτσι την ευκαιρία να λάβουν μέρος -για πολλοστή φορά- στην κορυφαία διασυλλογική ευρωπαϊκή διοργάνωση (Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης - σήμερα Champions League). Παράλληλα, το συγκρότημα του Bob Paisley (1919-1996) είχε κερδίσει και το League Cup νικώντας στον τελικό με  2-1 την "αιώνια ανταγωνίστρια" Manchester United (3η στο πρωτάθλημα με 70 β.), ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο μία ακόμη πετυχημένη χρονιά, που ήταν και η τελευταία για τον περίφημο τεχνικό της. Ωστόσο, η Liverpool δεν μπόρεσε να ξανακερδίσει εκείνη τη σεζόν το Ευρωπαϊκό Κύπελλο, ενώ μία δυσάρεστη έκπληξη την περίμενε στον 5ο γύρου του περίφημου F.A. Cup (Κύπελλο Αγγλίας) του πλέον διάσημου και αξιοσέβαστου θεσμού στο "νησί"! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Έλληνες φιναλίστ στο Coppa Italia

  Με αφορμή τη συμμετοχή του Μπάμπη Λυκογιάννη με την Μπολόνια στον αποψινό τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας κατά της Μίλαν, ας θυμηθούμε τους λιγοστούς Έλληνες παίκτες που είχαν την τύχη να βρεθούν σε ένα κόπα φινάλε παλιότερα. Αν και κατά την πρώτη 25ετία του 21ου αιώνα που διανύουμε αρκετοί Έλληνες ποδοσφαιριστές αγωνίστηκαν στο Campionato, και σε κορυφαίες ομάδες, αυτοί που βρέθηκαν σε τελικό κυπέλλου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είναι μόνο πέντε! Κι από αυτούς οι τρεις δεν αγωνίστηκαν, έμειναν στον πάγκο. Ο μόνος που έχει παίξει σε τελικό ιταλικού κυπέλλου είναι ο Γρηγόρης Γεωργάτος με την Ίντερ το μακρινό 2000. Ο Λυκογιάννης, εφόσον αγωνιστεί απόψε, θα είναι ο δεύτερος από τους πέντε Έλληνες φιναλίστ. Δύο αναδείχθηκαν κυπελλούχοι, αν και "παγκίτες", ο Ορέστης Καρνέζης κι ο Κώστας Μανωλάς το 2020 με τη Ρόμα.

  Αν στην πιο πάνω βραχεία λίστα προσθέσουμε και τον Θωμά Στρακόσια, που έχει διπλή υπηκοότητα, ελληνική κι αλβανική, έχουμε άλλον ένα κυπελλούχο Ιταλίας με τη Λάτσιο το 2019, ως βασικό μάλιστα, ενώ ήταν παρών σε άλλους δυο τελικούς στους οποίους ηττήθηκαν οι λατσιάλι, το 2017 (βασικός) και το 2015 (στον πάγκο). 

  Ας δούμε τη σχετική λίστα.

Όταν η Ελλάδα σάρωσε με 4-1 την… “Aγγλία”

 

Εθνική προολυμπιακή ομάδα 1964. Όρθιοι: Μυταριώτης, Λιάρος, Χρηστίδης, Ν. Σιδέρης, Μαυρίδης, Σούρπης, Πασχάλης, Καμπουρλάζος. Κάτω: Τ. Βασιλείου, Σκόρδας, Σκευοφύλακας, Παπαϊωάννου, Τσοκαταρίδης, Πομώνης, Τακτικός. Λείπει ο Αρ. Παπάζογλου. [Αθλ. Ηχώ, 8.4.1964]

 

Τέτοιες μέρες πριν από 61 χρόνια, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 8 Απριλίου 1964, οι Έλληνες, ποδοσφαιρόφιλοι και μη, βίωσαν ένα απίστευτο ντελίριο, όταν η Εθνική ομάδα πέτυχε στο Στάδιο Καραϊσκάκη μια θριαμβευτική νίκη-πρόκριση που έμεινε στην ιστορία. «Η ΕΛΛΑΣ ΜΕ 4-1 ΣΑΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ» πανηγύριζε με έναν πηχυαίο πρωτοσέλιδο τίτλο η εφ. Αθλητική Ηχώ. Με τη νίκη αυτή η εθνική ομάδα είχε ανατρέψει την ήττα με 1-2 που είχε υποστεί στο Λονδίνο και είχε περάσει στον επόμενο γύρο του προολυμπιακού τουρνουά. Η νίκη και η πρόκριση ήταν όντως σπουδαίες, μόνο που αντίπαλος δεν ήταν η Αγγλία αλλά η Μεγάλη Βρετανία, την οποία συγκροτούσαν μια μικτή ομάδα ερασιτεχνών από τις τέσσερις βρετανικές ομοσπονδίες: Αγγλίας, Σκοτίας, Ουαλίας, Β. Ιρλανδίας. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Αθλ. Ηχώ, 9.4.1964

 

Κάποτε στην Α' Εθνική (Κυριακή, 1η Απριλίου 1979)

Εφημερίδα 'Μακεδονία' (φύλλο Τρίτης 3.4.1979)

Το 20ο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής στο κρισιμότερο σημείο του - τρεις "μνηστήρες" για τον τίτλο - τέσσερις παλεύουν για μία θέση στην -επόμενη- επαγγελματική διοργάνωση.

 (Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Πριν από 46 ολόκληρα χρόνια, την Κυριακή 1η Απριλίου του 1979 και μετά τους αγώνες της 26ης ημέρας το τελευταίο ημί-επαγγελματικό πρωτάθλημα (που ουσιαστικά ήταν ακόμη ερασιτεχνικό για τους περισσότερους συλλόγους...) της Α' Εθνικής κατηγορίας βρισκόταν σε σημείο καμπής. Ενώ απέμεναν οκτώ αγωνιστικές για τη λήξη της σεζόν, αρκετές ομάδες ανταγωνίζονταν σκληρά είτε για τον τίτλο (που τον διεκδικούσαν επί ίσοις όροις ο Ολυμπιακός Πειραιώς, ο Άρης Θεσσαλονίκης και η Α.Ε.Κ.) είτε για μία θέση στην κατηγορία.