Ποιος ήταν
Ο Χρήστος Χατζησκουλίδης (Πειραιάς 3 Νοεμβρίου 1952-Αθήνα 19 Ιανουαρίου 2010) (προσωνύμια: "ψηλός" και "το μαύρο διαμάντι") ήταν ποδοσφαιριστής που αγωνίσθηκε στη θέση του κεντρικού επιθετικού, κάτοχος του τίτλου του δεύτερου σκόρερ στην ιστορία της Β' Εθνικής κατηγορίας όλων των εποχών, με 150 συνολικά τέρματα. Ξεκίνησε παίζοντας ποδόσφαιρο το 1967 σε ερασιτεχνικές ομάδες του Ρέντη και το 1972, σε ηλικία 19 ετών, μεταγράφηκε στον Ατρόμητο Πειραιώς.
Χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του
Διέθετε εκπληκτικής ακρίβειας κεφαλιά, που ήταν ο αγαπημένος του τρόπος να σκοράρει, βαρύ εκτόπισμα και ισχυρότατο σουτ. Στην εποχή του ήταν ένας από τους κλασσικότερους σέντερ φορ (αρκετοί τον παρομοίαζαν με τον Γκέσιο του Ηρακλή) και κατά τη διάρκεια του αγώνα απασχολούσε τουλάχιστον δύο αμυντικούς στην αντίπαλη περιοχή.Επιτεύγματα σε Β' και Α' Εθνική
Ο Χατζησκουλίδης έγινε ευρύτατα γνωστός τόσο για το ύψος του (1,90 μ.) όσο και για τη δεινότητά του στο σκοράρισμα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως και τις αρχές του '80, όταν μεταπήδησε από το συγκρότημα των Καμινίων (με το οποίο είχε ήδη σκοράρει 73 φορές στο πρωτάθλημα Β' Εθνικής τις πέντε χρονιές που έπαιξε) στην ομάδα του Α.Ο. Αιγάλεω και με αυτήν σημείωσε ακόμη 93 γκολ (16 στην Α Εθνική κατηγορία και 77 στη Β) στις επτά χρονιές που φόρεσε τη φανέλα της. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο το πρώτο, όσο και το τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος του παίκτη με τα χρώματα του Αιγάλεω δόθηκε εναντίον του Άρη Θεσσαλονίκης στο Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω (Περίοδος 1977-78, 1-0 υπέρ του Αιγάλεω με κεφαλιά του Χατζησκουλίδη και 1983-84, 0-1 υπέρ του Άρη με σουτ του Γιώργου Σεμερτζίδη).
Την περίοδο 1981-82 ο Χατζησκουλίδης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ Β' Εθνικής (Νότιου και Βορείου Ομίλου) με 28 τέρματα και την επόμενη χρονιά (1982-83) αρχισκόρερ Νότου (24 γκολ), επίτευγμα για το οποίο τιμήθηκε από τον Π.Σ.Α.Π.
Στα πολλά του ρεκόρ συμπεριλαμβάνονται τα πέντε γκολ που σημείωσε σε έναν αγώνα, εναντίον της ομάδας του Α.Ο. Χανιών (7-3) στο Αιγάλεω (περίοδος 1981-82, για τη Β' Εθνική), ενώ έχει σημειώσει ακόμη αρκετές φορές "χατ-τρικ" αλλά και "καρέ" τερμάτων.
Όπως το πρώτο του τέρμα για την Α' Εθνική σημειώθηκε με κεφαλιά, έτσι συνέβη και με το τελευταίο και μάλιστα ξανά σε βάρος ομάδας από τη συμπρωτεύουσα. Ήταν η συνάντηση Αιγάλεω-Καλαμαριάς (1-0) που έλαβε χώρα το φθινόπωρο του 1983.
Στις μικρότερες κατηγορίες
Το 1984 αποδεσμεύθηκε οριστικά από το Αιγάλεω και αγωνίσθηκε σε μικρότερες κατηγορίες, με τα χρώματα των Νεάπολης Πειραιά (Γ' Εθνικής), Ακράτητου Άνω Λιοσίων (Δ' Εθνικής), Φλόγας Περιστερίου, Αγίας Ελεούσας και Ορφέα Αιγάλεω σαν παίκτης-προπονητής (Α' κατηγορίας ΕΠΣΑ) έως και το 1991.Προπονητική εμπειρία
Διετέλεσε προπονητής στον Ορφέα (1990-91, 1996-97, 1998-99, 2000) και το Θεμιστοκλή Αιγάλεω (2002, 2003, 2005-06), ενώ για ένα μικρό διάστημα (2001) ήταν βοηθός του Γιώργου Χατζάρα στο Αιγάλεω.Προσωπική ζωή
Ήταν παντρεμένος και είχε δυο παιδιά, ένα αγόρι (που αγωνίσθηκε ως καλαθοσφαιριστής) και ένα κορίτσι. Τον τελευταίο καιρό ήταν απομονωμένος λόγω του προβλήματος που αντιμετώπιζε με την υγεία του, εξαιτίας του οποίου έφυγε πρόωρα από τη ζωή.Ο άλλος του αγώνας
Κατά τη διάρκεια της ακμής του συγκέντρωσε το ενδιαφέρον όλων των μεγάλων ομάδων όπως του ΠΑΟ, του ΟΣΦΠ, της ΑΕΚ αλλά και του ΟΦΗ κατά του οποίου είχε πραγματοποιήσει εντυπωσιακές εμφανίσεις σε διπλούς αγώνες για το κύπελλο Ελλάδας την περίοδο 1981-82, πλην όμως η διοίκηση του Αιγάλεω υπό τον Βίκτωρα Μητρόπουλο αρνήθηκε να τον παραχωρήσει. Η ηγεσία της ΠΑΕ είχε έρθει σε ρήξη με τον παίκτη, καταλογίζοντάς του διάφορα πειθαρχικά παραπτώματα και επιβάλλοντάς του κατά καιρούς κάποιες ποινές, η ουσία όμως είναι πως ο Χατζησκουλίδης αγωνιζόταν από τότε για την κατοχύρωση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων, κόντρα στην περιοριστική σε βάρος των ποδοσφαιριστών νομοθεσία αλλά και τη συχνά καταπιεστική συμπεριφορά των διοικούντων τους συλλόγους.
Μελανό σημείο
Την καριέρα του απείλησε να αμαυρώσει μια τιμωρία (6μηνος αποκλεισμός από κάθε επίσημο αγώνα, ο οποίος στη συνέχεια μειώθηκε στους 4 μήνες) που του επιβλήθηκε λόγω βιαιοπραγίας κατά του αρχηγού της Καστοριάς και σημερινού προπονητή Γιώργου Παράσχου σε αγώνα των δύο ομάδων στο Αιγάλεω, την άνοιξη του 1978. Συνέπεια της τιμωρίας ήταν να χάσει αρκετούς αγώνες της επόμενης χρονιάς και να "φρεναριστεί" έτσι η εξέλιξή του, αφού το 1977-78 είχε σημειώσει 11 γκολ περιλαμβανόμενος στους κορυφαίους σκόρερ της Α' Εθνικής και το 1978-79 έμεινε στα τέσσερα τέρματα, ενώ και η ομάδα του υποβιβάστηκε στο τέλος της περιόδου. Για την πράξη του παίκτη, ωστόσο, υπήρξε η δικαιολογία πως ο Παράσχος δεν είχε προστατεύσει, ως όφειλε, τους νεαρούς ερασιτέχνες που είχε στείλει το Αιγάλεω για τον αγώνα του α' γύρου, λόγω απεργίας του Π.Σ.Α.Π. την οποία δεν τήρησαν οι Καστοριανοί, που παρατάχθηκαν με τη βασική τους ομάδα (τελικό αποτέλεσμα 3-0). Η αποστολή του Αιγάλεω επέστρεψε από την ακριτική πόλη με πολλά παράπονα για τη συμπεριφορά των γηπεδούχων, κάτι που προκάλεσε τη μήνη του Χατζησκουλίδη.Έκτροπα εις βάρος του
Σε όποιο εκτός έδρας γήπεδο και αν αγωνιζόταν, ειδικά στη Β' Εθνική, ο Χατζησκουλίδης συγκέντρωνε συχνά τα "πυρά" των αντιπάλων οπαδών και γινόταν αποδέκτης υβριστικών συνθημάτων λόγω του παρουσιαστικού του, της δύναμης που επεδείκνυε στους αγώνες και της ιδιαίτερης φήμης που είχε αποκτήσει, με στόχο να του καταβάλλουν το ηθικό. Το πιο σοβαρό όμως περιστατικό που προκάλεσε τη συμπάθεια των ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων για το πρόσωπό του ήταν ο ξυλοδαρμός που υπέστη πριν την έναρξη του αγώνα μπαράζ μεταξύ Αιγάλεω-Ρόδου στο γήπεδο του Ο.Φ.Η. τον Ιούνιο του 1981. Παρά την κακοποίησή του, ο Χατζησκουλίδης συμμετείχε κανονικά στο παιχνίδι και μάλιστα λίγο έλειψε να ισοφαρίσει το σκορ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης, όταν ο γκολκίπερ Δοξάκης απέκρουσε δύσκολα την κεφαλιά του (τελικό αποτέλεσμα 1-0 υπέρ των Ρόδιων). Επιπρόσθετα, σε δυο ακόμα περιπτώσεις, το όνομά του εμπλέχθηκε χωρίς ο ίδιος να το επιδιώξει. Την πρώτη φορά ήταν πριν τον αγώνα Αιγάλεω-Βέροια για την περίοδο 1977-78, όταν παράγοντες της φιλοξενούμενης επιχείρησαν να τον δωροδοκήσουν. Ο παίκτης κατήγγειλε την απόπειρα και η Βέροια τιμωρήθηκε με αφαίρεση 10 βαθμών. Το δεύτερο συμβάν αφορούσε στη συνάντηση Κορίνθου-Αιγάλεω για τη Β' Εθνική της σεζόν 1982-83. Άγνωστοι έκλεψαν το δελτίο υγείας του μέσα από τα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα να προκληθεί αναταραχή στην ομαλή διεξαγωγή του παιχνιδιού.
Τελευταία συμμετοχή
Η τελευταία παρουσία του παίκτη σε αγώνα καταγράφηκε το 1996 σε ματς φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ο οποίος δόθηκε μεταξύ παλαιμάχων στο γήπεδο του Αιγάλεω με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Βετεράνων Αιγάλεω (ΣΥ.ΒΕ.Π.Α.Π), του οποίου ήταν μέλος.Καριέρα με αριθμούς
| Έτη | Σύλλογος | Συμμετοχές | Τέρματα |
|---|---|---|---|
| 1967-68 έως και 1970-71 | Απόλλων Ρέντη | ; | 4 (στην Α' Πειραιά) |
| 1971-72 | Νίκη Ρέντη | ; | 12 |
| 1972-73 έως και 1976-77 | Ατρόμητος Πειραιώς | ; | 73 |
| 1977-78 έως και 1983-84 | Αιγάλεω | 159 | 93 |
| 1984-85 | Νεάπολη Πειραιώς | ; | 5 |
| 1985-86 έως και 1986-87 | Φλόγα Περιστερίου | ; | 12 (στην Α' Αθηνών) |
| 1987-88 | Ακράτητος Άνω Λιοσίων | ; | 3 |
| 1988-89 έως και 1989-90 | Α.Π.Ε. Αγία Ελεούσα | ; | 30 |
| 1990-91 | Ορφέας Αιγάλεω | ; | 3 |
- Ο Χατζησκουλίδης σημείωσε επιπλέον δέκα τέρματα στο Κύπελλο Ελλάδας, ως παίκτης του Ατρομήτου Πειρ. και του Αιγάλεω, ενώ έχει σκοράρει και στις διοργανώσεις των ερασιτεχνικών κυπέλλων των Ενώσεων Πειραιά και Αθήνας.
- Τα στοιχεία του πίνακα προέρχονται από το αρχείο του ιατρού-στατιστικολόγου κ. Νίκου Σταυρόπουλου (ευγενική προσφορά στην κοινότητα)
Πηγή
- "50 χρόνια Αιγάλεω"-Νίκος Δημ. Νικολαϊδης (1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου