Mιλτιάδης Σακελλάρης

Ο αξέχαστοςΜιλτιάδης Σακελλάρης (δεξιά),
τιμάται από τον Αθανάσιο Τσάκωνα

Σήμερα, το "ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ" δημοσιεύει ένα εκτενές αφιέρωμα για τον αξέχαστο Μιλτιάδη Σακελλάρη, έναν σπάνιο άνθρωπο, που πρόσφερε αφάνταστες υπηρεσίες τόσο στα κοινά της πόλης μας, όσο και στην αθλητική οικογένεια του Αιγάλεω Α.Ο.

Ο Μιλτιάδης Σακελλάρης γεννήθηκε στον Δομοκό το 1926. Ορφάνεψε από πολύ μικρός και δεν κατάφερε να γνωρίσει τον πατέρα του. Οι συνθήκες ζωής για τον ίδιο ήταν εξαιρετικά δύσκολες τα πρώτα χρόνια μιας και δούλευε στον Κολωνό, όπου και μεγάλωσε, από μικρή ηλικία, συντηρώντας την μητέρα και την αδερφή του. Την τελευταία την έχασε σχετικά νέα.

Υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό τρία χρόνια στην δύσκολη περίοδο, για την Ελλάδα, του εμφυλίου πολέμου. Το 1953 παντρεύεται την Μαίρη, η οποία δούλευε ως κομμώτρια στο Θησείο. Μαζί της έκανε δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τον Φραγκίσκο.

Γύρω στα 30 του χρόνια εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Αιγάλεω, όπου δραστηριοποιήθηκε στο εμπόριο καλλυντικών και ειδών κομμωτηρίου, με κατάστημα που διατηρούσε για περίπου 40 χρόνια στο παλιό «τέρμα» του Αιγάλεω: Ιερά Οδός και Θηβών.

Πολύ γρήγορα ασχολήθηκε με τα κοινά του Δήμου, όπου και διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος. Η πολιτική ήταν στο αίμα του και πάντα έθετε υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές ως δημοτικός σύμβουλος.

Βέβαια, η μεγαλύτερή του αγάπη ήταν το μπάσκετ και η ποδοσφαιρική ομάδα του Αιγάλεω. Επί ημερών του, όταν ήταν γενικός έφορος της ομάδας, στο μπάσκετ του Αιγάλεω ήρθε ο μεγάλος Γιώργος Αμερικάνος.

Παράλληλα, στην εποχή που ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο είχε δίπλα του σπουδαίους ποδοσφαιριστές και ανθρώπους όπως ήταν οι: Νίκος Τσιαμπουρής, Μπάμπης Σταυρόπουλος, Ζαχαρίας Λυκουρίνος και Λευτέρης Πουπάκης και όλη εκείνη η ομάδα που εκείνα τα χρόνια ήταν στις πρώτες θέσεις της Α’Εθνικής. Τότε  ήταν αρχηγός της αποστολής της ομάδας, και την συνόδευε, όπως θυμάται ο γιος του Δημήτρης, σε όλους τους εντός και εκτός έδρας αγώνες. Οι σχέσεις του με τους προέδρους των αντιπάλων ομάδων ήταν πάντοτε εξαιρετικές.

Λίγα χρόνια πριν πεθάνει βραβεύτηκε από τους βετεράνους ποδοσφαιριστές για την προσφορά του στο Αιγάλεω, όπως επίσης και από το Α.Ο Αιγάλεω για την προσφορά του στο τμήμα μπάσκετ από τον Γιώργο Ισηγόνη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με πολιτιστικούς συλλόγους όπως η μορφωτική εκδρομική εστία και το τμήμα προσκόπων Αιγάλεω.

Ο εγγονός του, Μίλτος, θυμάται τον παππού του, επί προεδρίας Θωμά Μητρόπουλου να του λέει: «Παίζαμε στη Λάρισα εκτός έδρας και ήμασταν στο ξενοδοχείο. Εγώ έκανα βόλτες για να δω αν κοιμούνται οι ποδοσφαιριστές μας. Μπήκα στο δωμάτιο του Βίκτωρα Μητρόπουλου και τον είδα να μην κοιμάται, αλλά να σκέφτεται. Πήγα κοντά του και τον ρώτησα τι είχε. Μου απάντησε «Μιλτιάδη, μία μέρα θα πάρουμε το Αιγάλεω με τον Θωμά. Αυτό σκέφτομαι και δεν μπορώ να κοιμηθώ.»

Το 1995 η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Έχασε τον γιο του Φραγκίσκο, που ήταν και συνέταιρός του στη δουλειά. Μέχρι τότε ήταν πολύ δραστήριος άνθρωπος. Βέβαια, το συγκεκριμένο το γεγονός τον επηρέασε καθώς κλείστηκε στον εαυτό του και στη συνέχεια μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Πέθανε πριν από ένα χρόνο (30 Ιανουαρίου) σε ηλικία έχοντας άνοια.

Ο Μιλτιάδης Σακελλάρης ήταν ένας τίμιος άνθρωπος και είχε μάθει στα παιδιά του και στα τρία του εγγόνια, Μαρία, Μαίρη και Μίλτος, να ζουν με ήθος και σεβασμό. Μα πάνω από όλα ήθελα να αγαπάμε τους ανθρώπους.

Ένα από τα σημαντικότερά του χαρακτηριστικά, όποια πορεία και αν είχε διαγράψει στη ζωή του σε οποιονδήποτε τομέα, ήταν η ανθρωπιά του. Μας έλεγε πάντα να αγαπάμε τους ανθρώπους, να βοηθάμε τους αδυνάτους και να σεβόμαστε τους συνανθρώπους μας.

Ο Μιλτιάδης Σακελλάρης ζει ακόμα στις καρδιές των δικών του ανθρώπων.

• Το "ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ" ευχαριστεί θερμά τους κ.κ. Δημήτρη και Μίλτο Σακελλάρη, γιο και εγγονό αντίστοιχα του αείμνηστου Μιλτιάδη Σακελλάρη, για τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν άρθρο.