Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

"Εσύ, ποια είσαι;"

Εύα Χριστοδούλου: Το κορίτσι με τη 'χρυσή' καρδιά που πριν 13 χρόνια, στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ, μαζί με τις συναθλήτριές της του "Ανσάμπλ" (ρυθμική γυμναστική) έκανε όλη την Ελλάδα να δακρίσει και διαφήμισε την πόλη μας, με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου ! Ακολούθησαν βεβαίως, πολλές ακόμη διακρίσεις (τόσο σε Πανευρωπαϊκό, όσο και σε Παγκόσμιο επίπεδο) για τη σπουδαία αιγαλιώτισα.

Τριάντα ετών σήμερα, με δυο πτυχία ανώτατης εκπαίδευσης στο ενεργητικό της (Ψυχολογίας και Προπονητικής), η γλυκύτατη Εύα συνεχίζει να προσφέρει στον αθλητισμό, παλεύοντας ουσιαστικά μόνη, με "όπλα" την αγάπη της για τα "παιδιά" της (ξεκίνησε με 10 κορίτσια, δημιουργώντας το σύλλογο "Σ. ΦΙ. Γ. Αιγάλεω" που πλέον αριθμεί πολλαπλάσια μέλη) και τη στήριξη συνεργατών αλλά και γονιών (φωτό).

Το "ΑΘΛΟΜΕΤΡΟ" βρέθηκε στο νέο, κουκλίστικο γυμναστήριό της και μίλησε με την Ολυμπιονίκη, η οποία κάθε άλλο παρά "μασάει τα λόγια της". Μας είπε:

"Μένω στο Αιγάλεω από τότε που γεννήθηκα μέχρι σήμερα και μου κάνει εντύπωση πως ορισμένοι πιστεύουν το αντίθετο. Εδώ και χρόνια υπηρετώ ως αξιωματικός στον ελληνικό στρατό και παράλληλα, τα απογεύματα εργάζομαι σα γυμνάστρια."

ΑΘΛ : Από το δήμο Αιγάλεω έχεις κάποια υποστήριξη ή κάποιου είδους συνεργασία;

Ε.Χ. : Ούτε κατά διάνοια, δυστυχώς. Πολλές φορές προσπάθησα η ίδια να τους προσεγγίσω (εκείνοι ποτέ δεν το έπραξαν) προτείνοντας να βοηθήσω αφιλοκερδώς με κάποια συνεργασία. Ουδέποτε ανταποκρίθηκαν και πλέον, το παραδέχομαι, δεν ασχολούμαι πια.

ΑΘΛ: Για τη στέγασή σου, ενδιαφέρθηκαν τουλάχιστον;

Ε.Χ. : Όχι βέβαια. Παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις μου, πάντα με αριθμό πρωτοκόλλου για την εξασφάλιση κάποιου χώρου ώστε να προπονούνται τα κορίτσια μας, όλο μας απαντούσαν ότι έχασαν τα έγγραφα (!). Εκ των υστέρων μάθαμε ότι ήταν στοιβαγμένα στο γραφείο του δημάρχου... Όχι μόνο δεν βοηθηθήκαμε, αλλά απεναντίας μας υποχρέωσαν να φύγουμε από το σχολείο όπου στεγαζόμασταν προσωρινά. Ο σύλλογός μας, όπως και αρκετοί άλλοι στην πόλη, πολύ φοβούμαι ότι δεν αποτελεί για τους κυρίους και τις κυρίες δημοτικούς άρχοντες άμεση προτεραιότητα. Δεν πειράζει όμως, έχω πλέον διδαχθεί ότι δεν έχω να περιμένω τίποτα. Έχω χαράξει όμως το δρόμο μου και προχωρώ. Με αργά, αλλά σταθερά βήματα.

ΑΘΛ: Ποιες δυσκολίες συνάντησες στο έργο σου;

Ε.Χ. : Το οικονομικό είναι η μεγαλύτερη τροχοπέδη. Προσπαθούμε, μαζί με τους γονείς, τους οποίους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΗΜΟΣΙΑ, για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν, να βρούμε τις λύσεις. Οι ίδιοι πρότειναν να μοιραστούμε από κοινού τα βάρη και επιπλέον, δέχτηκαν με απόλυτη και ειλικρινή καλοπιστία, μια μικρή αύξηση στα δίδακτρα ώστε και η επιχείρηση να επιβιώσει και εκείνοι να συνεχίσουν να στέλνουν εδώ τα παιδιά τους. Επίσης, οι ιδιοκτήτες του χώρου, ιδιαίτερα ο κ. Ηλίας Γιαρένης, έχουν δείξει τεράστια κατανόηση και μας βοηθούν ποικιλοτρόπως.

Η Εύα μας εκμυστηρεύτηκε και ένα ευτράπελο συμβάν, που αποτυπώνει ανάγλυφα τη νοοτροπία κα΄ποιων ανθρώπων:

"Πριν κάποιο διάστημα, βρέθηκα στο Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο που φέρει τιμητικά το όνομά μου, με πρόθεση να προπονηθώ. Δε γνώριζα τις σχετικές διαδικασίες που ενδεχομένως να χρειαζόταν να ακολουθήσω και έτσι απευθύνθηκα σε έναν φύλακα, ρωτώντας τον ευγενικά τι θα έπρεπε. Η συμπεριφορά του προς το πρόσωπό μου υπήρξε, επιεικώς απαράδεκτη, αλγεινότατη θα έλεγα. "Ποια είσαι εσύ;;;" με ρώτησα με αγένεια, σε σημείο που με ανάγκασε να του αποκαλύψω -αν και δε το ήθελα με τίποτα-την ταυτότητά μου και να του ζητήσω εξηγήσεις για τον τρόπο με τον οποίο μου απευθυνόταν. Το μόνο που επιθυμούσα ήταν μια άδεια να χρησιμοποιώ έναν εσωτερικό χώρο για την προθέρμανσή μου και το αναφαίρετο δικαίωμά μου να τρέχω στο στάδιο, όπως κάθε συμπολίτης μου. Το περιστατικό μαθεύτηκε. Το ίδιο απόγευμα μου τηλεφώνησε η τότε υπεύθυνη αντιδήμαρχος κυρία Νίνα Τσιναρίδου και χωρίς καμία διάθεση στηλίτευσης του συμβάντος, μου είπε ότι έπρεπε να είχε ενημερώσει απευθείας εκείνην και πως να μην ανησυχώ διότι θα το τακτοποιούσε προσωπικά. Της απάντησα ότι δεν χρειαζόμουν την παρέμβασή της, εξάλλου είχα ήδη βρει τη λύση. Γυμνάζομαι στην ...Αργυρούπολη, εκεί όπου οι άνθρωποι μου ζήτησαν απλά, να συμπληρώσω μια τυπική αίτηση και μου είπαν επί λέξει: "Κυρία Χριστοδούλου, το στάδιο στη διάθεσή σας"

Το βιογραφικό της Εύας Χριστοδούλου, από την ελληνική βικιπαίδεια:

Η Εύα Χριστοδούλου (γεν. Μαρούσι, 27 Σεπτεμβρίου 1983) είναι ελληνίδα πρώην αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής ("Ανσάμπλ") και Ολυμπιονίκης και νυν προπονήτρια. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϋ, όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική Ομάδα (Ομαδικό Ανσάμπλ Γυναικών). Επίσης, έχει πολλές άλλες ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις.
Ξεκίνησε τον αθλητισμό σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, στον σύλλογο "Πρωτέας" του Αιγάλεω, όπου και κατοικούσε η οικογένειά της. Δυο χρόνια αργότερα μεταγράφηκε στον "Γυμναστικό Λαογραφικό Όμιλο Αθηνών",ενώ το 1995 εντάχθηκε στην Εθνική Ομάδα. Κατέκτησε την πρώτη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νεανίδων του 1997. Ακολούθησαν τρία χρυσά μετάλλια στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης (1999), δυο χρυσά και ένα αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας (1999).
Κορυφαία της επιτυχία ήταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Ο.Α. του Σίδνεϋ (2000).
Υπηρετεί σαν Αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία, ενώ κατά καιρούς έχει εργασθεί σαν τεχνικός σύμβουλος ή προπονήτρια ρυθμικής, στους συλλόγους "Ολυμπιακός Ρυθμός" (Α.Γ.Σ. Αργυρούπολης), Α.Σ. Ολυμπιακού χωριού "Αθηνά", "Οι Νέες Κυδωνίες" (Σύλλογος Μικρασιατών Αιγάλεω) κ.α.
Είναι τελειόφοιτη του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ έχει ασχοληθεί με τη χορογραφία και επίσης δουλέψει στον ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό «Αlpha» στην εκπομπή των Πέτρου Κουμπλή και Εύας Φραγκάκη «Επιτέλους Σαββατοκύριακο», με δική της ενότητα, τους «Πρωταθλητές της ζωής».
Το Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Αιγάλεω, που ανακαινίσθηκε και εγκαινιάσθηκε εκ νέου το 2006, φέρει, τιμητικά, το ονοματεπώνυμό της.






Δεν υπάρχουν σχόλια: