Εν συνεχεία, η οργάνωση ανακοίνωσε αναστολή της δράσης της και σαν επιστέγασμα της διαφαινόμενης ύφεσης, η κυπριακή κυβέρνηση θα χορηγούσε αμνηστεία σε όσα μέλη της θα εγκατέλειπαν τις δολιοφθορές και θα επανέρχονταν σε ομαλό κοινωνικό βίο.
Ο νέος επικεφαλής της "Ε.Ο.Κ.Α. Β΄" Γεώργιος Καρούσος, σε διάγγελμά του της 3ης Φεβρουαρίου 1974 δήλωνε έτοιμος για ειρήνευση, εφόσον η άλλη πλευρά αποδεχόταν τις απαιτήσεις του για αμοιβαίες υποχωρήσεις και πάυση των διώξεων από το μακαριακό παρακρατικό μηχανισμό.
Όμως η προοπτική της αποσυμφόρησης της τεταμένης κατάστασης γρήγορα εξαφανίσθηκε, με την ανατροπή του Καρούσου από τους υφισταμένους του, οι οποίοι αφού τον συνέλαβαν, τον έστειλαν δέσμιο στην Αθήνα. Οι τελευταίοι, είχαν έρθει σε επαφή με ανθρώπους του δικτάτορα Ιωαννίδη, που τους έπεισαν να συνεχίσουν τη διάβρωση της κυπριακής Εθνοφρουράς, καθώς η επέμβαση της χούντας στο νησί ήταν προκαθορισμένη, με τελικό στόχο την οριστική απομάκρυνση του Μακάριου από το προσκήνιο.
Ένας νέος κύκλος αίματος ξεκινούσε. Η ΕΟΚΑ Β΄ενέτεινε τις πράξεις της, τη στιγμή που η επίσημη κυβέρνηση αδυνατούσε να αντιδράσει αποτελεσματικά. Το ρόλο αυτόν ανέλαβαν και πάλι οι παρακρατικοί φίλοι του καθεστώτος ("Εφεδρική Μονάδα" κ.α. σώματα). Στον αντίποδα, κορυφαία στελέχη της Εθνοφρουράς δήλωναν πίστη στον Ιωαννίδη και την ομάδα του. Η ελληνική μεραρχία είχε αποχωρήσει από καιρό ενώ στη διάθεση της άμυνας υπήρχε μόνο η ολιγομελής ΕΛΔΥΚ. Επιπλέον πύκνωναν συνεχώς τα περιστατικά δολιοφθορών και κλοπής πολύτιμου στρατιωτικού υλικού από στρατόπεδα της Εθνοφρουράς. Τις ενέργειες αυτές έφεραν σε πέρας άνδρες της ΕΟΚΑ Β΄ συχνά υπό τη σιωπηρή ανοχή αξιωματικών και οπλιτών της φρουράς των!
Ο Μακάριος αντέδρασε έντονα, θέτοντας εκτός νόμου την ΕΟΚΑ Β΄ και καλώντας τους άνδρες της να παραδώσουν άμεσα τον οπλισμό τους. Αντιδραστικά, η μυστική οργάνωση συνέχισε εντονότερα τη δράση της! Στην Τουρκία τώρα, εκεί όπου από τα μέσα του Ιανουαρίου είχε σχηματισθεί νέα κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Μπουλέντ Ετσεβίτ, η πολιτική πραγματικότητα έδειχνε ιδιαίτερα ασταθής. Τα δυο κόμματα που είχαν συστήσει τη συμμαχία εξουσίας διέπονταν από αντίθετες ιδεολογικές τοποθετήσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν λεπτές ισορροπίες που δυσχέραιναν το έργο του τούρκου πρωθυπουργού, αφού, επιπλέον, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που αυτός διέθετε ήταν ελάχιστη!
Ο Ετσεβίτ, αντιλαμβανόμενος την ένταση στις σχέσεις Αθήνας-Λευκωσίας και μη μπορώντας να προβεί σε οποιαδήποτε δυναμική κίνηση στα εσωτερικά, όπου ακολουθούσε τακτική κατευνασμού, έριξε το βάρος στην εξωτερική πολιτική. Η όξυνση της κατάστασης στην Κύπρο, τον ευνοούσε απόλυτα, προκειμένου να στρέψει εκεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και να αποκομίσει τα όποια οφέλη, που θα ενίσχυαν την ευάλωτη θέση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου