Το ντεμπούτο του με τα «κυανόλευκα» έγινε στις 14 Νοεμβρίου του 1976 κατά τη διάρκεια της εντός έδρας αναμέτρησης εναντίον του Παναιτωλικού (2-1) και όταν μετά από εντολή του Γιουγκοσλάβου προπονητή Μίλαν Ρίμπαρ αντικατέστησε στο 66ο λεπτό το Νίκο Πανταζή. Στον Ηρακλή και το Καυτανζόγλειο παρέμεινε επί 9 συνεχόμενες σεζόν ενώ η τελευταία του συμμετοχή καταγράφηκε στις 31 Μαρτίου 1985 σε παιχνίδι με αντίπαλο την Παναχαϊκή (2-2). Συμπλήρωσε ακριβώς 200 εμφανίσεις (σε αρκετές από αυτές φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού) στην Α’ Εθνική και πέτυχε 32 γκολ. Έπαιξε ξανά στη Β’ Εθνική (Βορρά) και την περίοδο 1980-81, όταν η ομάδα του Ηρακλή είχε τιμωρηθεί με υποβιβασμό.
Αν και οπισθοφύλακας είχε πολύ καλή σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα (ας μην ξεχνάμε πως στον Παναρκαδικό αγωνιζόταν ως αριστερός μεσοεπιθετικός) και δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλαθλοι στις εξέδρες τον απολάμβαναν να σκοράρει με τον έναν από τους δύο αγαπημένους του τρόπους: Είτε με «ανάποδο ψαλίδι», είτε με «κεφαλιά – ψαράκι». Μάλιστα σε μια νικηφόρα αναμέτρηση με τον Πανσερραϊκό (2-1) κατάφερε να πετύχει γκολ και με τους δύο τρόπους!
Την περίοδο 1981-82 είχε το σθένος να καταγγείλει απόπειρα δωροδοκίας σε βάρος του που σημειώθηκε πριν τον πρώτο αγώνα για το θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας (γ’ γύρος) μεταξύ Ηρακλή – Παναθηναϊκού (1-0) που έγινε στις 3 Φεβρουαρίου 1982. Το γεγονός αυτό προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις και χυδαίο υβρεολόγιο από τους οπαδούς του Π.Α.Ο. προς το πρόσωπό του κατά την επαναληπτική αναμέτρηση η οποία διεξήχθη στο γήπεδο της «Λεωφόρου», όταν ο Ηρακλής έχασε με 3-1 στην παράταση (ο κανονικός αγώνας έληξε με σκορ 1-0 υπέρ των «πρασίνων») και αποκλείστηκε από τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Διπλό σοκ έπαθε ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Γ. Ορφανίδης στο ίδιο παιχνίδι (σ.σ. β' αγώνας 3-1 στην παράταση). Ένα κατάμεστο γήπεδο έβραζε εναντίον του επειδή κατάγγειλε πρόσφατα τη δωροδοκία. Βρισιές και μπουκάλια συνόδευαν τον αρχηγό του Ηρακλή 120 λεπτά. Στο τέλος έσπασε. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν τον συμπόνεσαν. Πολλοί τον περίμεναν μέχρι αργά για να ολοκληρώσουν το έργο τους... Τι πιο απάνθρωπο μπορούσε να συμβεί; Πού είναι ο αθλητισμός; Ποιος είναι τελικά ο ηθικός αυτουργός όλης αυτής της κατάστασης; Οι φίλαθλοι ή οι "εξυγιαντές"; Μπορεί να υπάρξει γνήσιο και αντικειμενικό πρωτάθλημα μέσα στις συνθήκες που δημιουργούν οι μεγαλοπαράγοντες; Δυστυχώς όχι! Η διαιτησία χάνει κάθε μέρα την ευθύνη της για ένα σωστό πρωτάθλημα. Έχει πέσει στην παγίδα, πολλές φορές μάλιστα οικειοθελώς. Τα αρμόδια όργανα έχουν μπλοκάρει. Όλοι πιέζουν, φωνάζουν για γνήσιο πρωτάθλημα και διαρκώς φροντίζουν για το αντίθετο. Όχι οι μεγαλοπαράγοντες δεν θέλουν γνήσιο ποδόσφαιρο. Θέλουν τις νίκες με κάθε μέσο. Θέλουν την ενίσχυση των επενδύσεων που έκαναν. Έρχονται παρασύρει αρκετές μάζες σ' αυτό το παιχνίδι, βαδίζουν ολοταχώς για την καταστροφή του δημοφιλέστερου αθλήματος. Αν η αθλητική ηγεσία δεν παρέμβει το ποτάμι δεν αποκλείεται να ξεχειλίσει.
[Απόσπασμα εφημερίδας της εποχής]
- Η ομάδα του Ηρακλή έχει τιμήσει τον πρώην άσσο της, επιβραβεύοντας με τον τρόπο αυτό τη μεγάλη του προσφορά στο σύλλογο.
2 σχόλια:
Στις κερκίδες τον αποκαλούσαμε “Τσίτα”, διότι κινούνταν σαν αίλουρος
Ωραίο αφιέρωμα σε έναν φιλότιμο παίκτη που τίμησε τη φανέλα του Ηρακλή. Τον είχα απολαύσει πολλές φορές στο Καυτανζόγλειο, όταν ήμουν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη ως το 1980.
Δημοσίευση σχολίου